Arnefrid (biskup Konstancji)
| Biskup | |
| Biskup Konstancji | |
| Okres sprawowania |
Pomiędzy 736(?) a 746(?) |
|---|---|
| Opat klasztoru Reichenau | |
| Okres sprawowania |
Od 736 (?) |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
|
Arnefrid także łac. Arnefridus[1], Ermenfredus[2], Ernfredus[2] – duchowny Kościoła rzymskokatolickiego, biskup Konstancji (pomiędzy 736(?) a 746(?)), opat klasztoru Reichenau od 736 roku (?) – pierwszy z trzech duchownych piastujących obie funkcje jednocześnie[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Według przekazów z XI wieku Arnefrid miał być mnichem w klasztorze Reichenau zanim został jednocześnie jego opatem i biskupem Konstancji[2]. Data objęcia obydwu urzędów nie jest potwierdzona – kronikarze przytaczają rok 736 ale też 731, kierując się datą śmierci biskupa Audoina, który najprawdopodobniej nie był biskupem Konstancji[2]. Arnefrid wzmiankowany jest jako opat w dwóch aktach darowizn[2]. Data końca pontyfikatu Arnefrida również nie jest jednoznaczna[2]. Nie wiadomo również czy koniec pontyfikatu związany był ze śmiercią Arnefrida czy też z jego zwolnieniem z urzędu po przyłączeniu Alamanów do państwa frankijskiego[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Helmut Maurer: Arnefridus. W: Historisches Lexikon der Schweiz. [dostęp 2016-10-18].
- ↑ a b c d e f g Arnefridus. W: Helmut Maurer: Germania Sacra: Die Bistümer der Kirchenprovinz Mainz. Das Bistum Konstanz Bd.5: Die Bischöfe vom Ende des 6. Jahrhunderts bis 1206 de Gruyter. s. 39–43. ISBN 3-11-017664-5. [dostęp 2016-10-18].