Artysta wojenny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artysta wojenny malujący niemieckie działo kolejowe 21 cm Kanone 12 (Eisenbahn)
Thousand-yard stare na obrazie amerykańskiego artysty wojennego Thomasa C. Lea III (1944)

Artysta wojennyartysta, który na zlecenie rządu lub na własny rachunek dokumentuje swoje doświadczenia wojenne w formie ilustracyjnego zapisu[1][2], zgłębiając wizualny i zmysłowy wymiar wojny, którego często nie ma w historiach pisanych lub w innych narracjach wojennych[3].

Artysta wojenny może być zaangażowany jako widz scen bitewnych, część personelu wojskowego, który odpowiada na silne wewnętrzne pragnienie przedstawienia bezpośredniego doświadczenia wojny, lub osoba oficjalnie upoważniona do obecności i relacjonowania działań wojennych. Artysta wojenny tworzy wizualną relację z wojny, ukazując, jak mężczyźni i kobiety przygotowują się, walczą, cierpią, cieszą się lub są zabijani, jak na obrazie Apoteoza wojny autorstwa rosyjskiego malarza Wasilija Wierieszczagina[4].

Prace stworzone przez artystów wojennych ilustrują i dokumentują wiele aspektów wojny i jednostkowych doświadczeń wojennych, czy to sojuszniczych czy wrogich, wojskowych, cywilnych, politycznych, społecznych lub kulturowych. Artyści rejestrują działania militarne w sposób, którego nie potrafią a priori kamery i słowa pisane, a ich sztuka gromadzi doświadczenia kobiet i mężczyzn, którzy je przeżyli[5]. Artyści i ich dzieła wpływają na to, jak kolejne pokolenia postrzegają konflikt zbrojny. Na przykład artyści wojenni dorastający w okresie międzywojennym byli pod wpływem dzieł sztuki przedstawiających I wojnę światową, ustanawiając w ten sposób precedens i format do naśladowania[6].

Oficjalny artysta wojenny jest powoływany przez rząd w celach informacyjnych lub propagandowych oraz do rejestrowania wydarzeń na polu bitwy, ale istnieje wiele innych rodzajów takiego artysty. Może to być artysta uczestniczący w walce, który zdecydował się opisać swoje doświadczenia, niewalczący świadek wojny oraz jeńcy wojenni, którzy mogą dobrowolnie być świadkami walk lub zostać mianowani artystami wojennymi przez oficerów[7].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. War artists. Tate. [dostęp 2023-06-25]. (ang.).
  2. Jane Bingham: War and Conflict. Raintree, 2006, s. 30-35. ISBN 978-1-4109-2236-6.
  3. Australian official war artists. Australian War Memorial. [dostęp 2023-06-25]. (ang.).
  4. Richard Holmes, Hew Strachan, Chris Bellamy, Hugh Bicheno: The Oxford Companion to Military History. Oxford University Press, 2001, s. 1048. ISBN 978-0-19-866209-9.
  5. A Vision of History. Naval History and Heritage Command. [dostęp 2023-06-25]. (ang.).
  6. John B. Reid: Australian Artists at War: 1940-1970. T. 2. Sun Books, 1977, s. 5. ISBN 978-0-7251-0255-5.
  7. The art of war. The National Archives. [dostęp 2023-06-25]. (ang.).