Aurel Vernescu

Aurel Vernescu

Data i miejsce urodzenia	23 stycznia 1939 Bukareszt
Data i miejsce śmierci	1 grudnia 2008 Bukareszt
Wzrost	188 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja Rumunia Igrzyska olimpijskie srebro Monachium 1972 kajakarstwo (K-4 1000 m) brąz Tokio 1964 kajakarstwo (K-1 1000 m) brąz Tokio 1964 kajakarstwo (K-4 1000 m) Mistrzostwa świata złoto Jajce 1963 K-1 500 m złoto Jajce 1963 K-1 4 × 500 m złoto Berlin 1966 K-1 500 m złoto Berlin 1966 K-2 500 m srebro Jajce 1963 K-1 1000 m srebro Jajce 1963 K-2 500 m srebro Berlin 1966 K-2 1000 m srebro Kopenhaga 1970 4 × 500 m srebro Kopenhaga 1970 K-2 500 m srebro Belgrad 1971 4 × 500 m brąz Berlin 1966 K-1 4 × 500 m Mistrzostwa Europy złoto Poznań 1961 K-1 500 m złoto Snagov 1965 K-1 500 m złoto Snagov 1965 K-1 4 × 500 m złoto Duisburg 1967 K-1 500 m złoto Duisburg 1967 K-1 4 × 500 m złoto Duisburg 1967 K-2 1000 m złoto Moskwa 1969 K-2 500 m srebro Snagov 1965 K-2 1000 m srebro Snagov 1965 K-4 1000 m srebro Duisburg 1967 K-2 500 m srebro Moskwa 1969 K-1 500 m srebro Moskwa 1969 K-2 500 m

Aurel Vernescu (ur. 23 stycznia 1939 w Bukareszcie, zm. 1 grudnia 2008 tamże) – rumuński kajakarz, trzykrotny medalista olimpijski i czterokrotny mistrz świata.

Kariera sportowa

Zajął 6. miejsce w wyścigu sztafetowym kajaków jedynek (K-1) 4 × 500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie (w sztafecie rumuńskiej płynęli również Mircea Anastasescu, Ion Sideri i Stavru Teodorov). Zwyciężył w wyścigu K-1 na 500 metrów na mistrzostwach Europy w 1961 w Poznaniu. Na mistrzostwach świata w 1963 w Jajcach (które były również mistrzostwami Europy) zdobył złote medale w wyścigu K-1 na 500 metrów i w sztafecie K-1 4 × 500 metrów oraz srebrne w konkurencji K-1 na 1000 metrów i dwójek (K-2) na 500 metrów (partnerował mu Mircea Anastasescu).

Był chorążym reprezentacji Rumunii na otwarciu igrzysk olimpijskich w 1964 w Tokio (podobnie jak na dwóch kolejnych letnich igrzyskach olimpijskich). Na tych igrzyskach zdobył dwa brązowe medale: w wyścigu jedynek na 1000 metrów (wyprzedzili go Rolf Peterson ze Szwecji i Mihály Hesz z Węgier) i w wyścigu czwórek (K-4) na 1000 metrów (w osadzie rumuńskiej płynęli także Simion Cuciuc, Atanasie Sciotnic i Mihai Țurcaș). Zdobył złote medale w konkurencji K-1 na 500 metrów i 4 × 500 metrów oraz srebrne medale w dwójkach i czwórkach na dystansie 1000 metrów na mistrzostwach Europy w 1965 w rumuńskim Snagov. Zwyciężył w wyścigach K-1 i K-2 (w parze z Anastasie Sciotnicem) na 500 metrów, zdobył srebrny medal w K-2 (również ze Sciotnicem) na 1000 metrów i brązowy medal w sztafecie K-1 4 × 500 metrów na mistrzostwach świata w 1966 w Berlinie. Zdobył złote medale w K-1 na 500 metrów, K-1 4 × 500 metrów i K-2 na 1000 metrów (ze ze Sciotnicem) oraz srebrny medal w K-2 na 500 metrów na mistrzostwach Europy w 1967 w Duisburgu.

W parze ze Sciotnicem zajął 6. miejsce w wyścigu K-2 na 1000 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku. Zdobył złoty medal w konkurencji K-2 na 500 metrów i srebrne medale w K-1 na 500 metrów i K-1 4 × 500 metrów na mistrzostwach Europy w 1969 w Moskwie. Na mistrzostwach świata w 1970 w Kopenhadze wywalczył srebrne medale w wyścigu K-2 na 500 metrów i sztafecie K-1 4 × 500 metrów oraz zajął 7. miejsce w wyścigu K-4 na 1000 metrów, a na kolejnych mistrzostwach świata w 1971 w Belgradzie zdobył srebrny medal w sztafecie K-1 4 × 500 metrów oraz zajął 4. miejsce w K-1 na 500 metrów i 5. miejsce w K-4 na 500 metrów.

Na swych czwartych igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium zdobył srebrny medal w wyścigu czwórek na 1000 metrów (wraz z nim płynęli Mihai Zafiu, Roman Vartolomeu i Sciotnic).