Letnie Igrzyska Olimpijskie 1964
| |
 IO 1960
|
|
|---|---|
| Stolica igrzysk | |
| Liczba ekip |
93 |
| Liczba sportowców |
5151 |
| Liczba konkurencji |
163 w 19 dyscyplinach |
| Otwarcie | |
| Oficjalne otwarcie |
cesarz Hirohito |
| Zamknięcie | |
| Przysięga olimpijska |
Takashi Ono (sportowcy) |
| Znicz olimpijski | |
| Stadion | |
XVIII Letnie Igrzyska Olimpijskie (oficjalnie Igrzyska XVIII Olimpiady) odbyły się w 1964 roku w Tokio (Japonia). Były to pierwsze igrzyska olimpijskie rozgrywane na kontynencie azjatyckim. Igrzyska te były jednymi z najlepiej zorganizowanych i najsprawniej przeprowadzanych w dotychczasowej historii. Dzięki zorganizowaniu igrzysk Japonia zerwała z opinią kraju imperialnego, militarnego i zrujnowanego po przegranej wojnie oraz wypromowała się na międzynarodowej arenie jako kraj nowoczesny i atrakcyjny do zagranicznych inwestycji. Przygotowania do igrzysk poprzedzone były modernizacją kraju, co przejawiało się m.in. budową nowych obiektów sportowych, rozbudową metra tokijskiego i uruchomieniem shinkansenu – pierwszej na świecie superszybkiej kolei. Igrzyska w „Kraju kwitnącej wiśni” stały się imprezą łączącą tradycje ze współczesnością (zastosowano m.in. najnowsze techniki pomiarów wyników). Były to także pierwsze na świecie igrzyska transmitowane w telewizji w kolorze. Po wykluczeniu przez organizatorów niektórych sportowców z Indonezji oraz Korei Północnej kraje te wycofały swoje reprezentacje. MKOL nie wyraził zgody na występ ekip RPA, co było reakcją na rasistowską (w stosunku do czarnoskórej większości) politykę rządu w Pretorii.
Do programu igrzysk wprowadzono kobiecą i męską siatkówkę oraz narodowy sport Japonii – judo. Lekkoatletyka poszerzona została o dwie nowe konkurencje: pięciobój lekkoatletyczny (późniejszy siedmiobój) oraz bieg na 400 metrów (obie wśród kobiet). Igrzyska olimpijskie w Tokio były rekordowe pod względem osiągniętych wyników – pobito 37 rekordów świata i 77 olimpijskich.
Państwa uczestniczące
[edytuj | edytuj kod]
Afganistan
Algieria
Antyle Holenderskie
Argentyna
Australia
Austria
Bahamy
Belgia
Bermudy
Birma
Boliwia
Brazylia
Bułgaria
Cejlon
Chile
Republika Chińska
Czad
Czechosłowacja
Dania
Dominikana
Etiopia
Filipiny
Finlandia
Francja
Ghana
Grecja
Gujana Brytyjska
Hiszpania
Holandia
Hongkong
Indie
Irak
Iran
Irlandia
Islandia
Izrael
Jamajka
Japonia
Jugosławia
Kambodża
Kamerun
Kanada
Kenia
Kolumbia
Kongo
Korea Południowa
Kostaryka
Kuba
Liban
Liberia
Libia
Liechtenstein
Luksemburg
Madagaskar
Malezja
Mali
Maroko
Meksyk
Monako
Mongolia
Nepal
Niemcy
Niger
Nigeria
Norwegia
Nowa Zelandia
Pakistan
Panama
Peru
Polska
Portoryko
Portugalia
Rodezja Północna
Rodezja Południowa
Rumunia
Senegal
Stany Zjednoczone
Szwajcaria
Szwecja
Tajlandia
Tanganika
Trynidad i Tobago
Tunezja
Turcja
Uganda
Urugwaj
Wenezuela
Węgry
Wielka Brytania
Wietnam Południowy
Włochy
Wybrzeże Kości Słoniowej
Zjednoczona Republika Arabska
ZSRR
.svg){kind=small}
Na Igrzyskach w Tokio zadebiutowało 15 państw: Algieria, Czad, Dominikana, Kamerun, Kongo, Libia, Madagaskar, Malezja, Mali, Mongolia, Nepal, Niger, Senegal, Tanzania (jako Tanganyika) i Zambia (jako Rodezja Północna).
Wyniki
[edytuj | edytuj kod]
Dyscypliny pokazowe
[edytuj | edytuj kod]Statystyka medalowa
[edytuj | edytuj kod]
| Klasyfikacja medalowa | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Lp. | Państwo | złoto | srebro | brąz | razem |
| 1 |  Stany Zjednoczone
|
36 | 26 | 28 | 90 |
| 2 |  ZSRR
|
30 | 31 | 35 | 96 |
| 3 |  Japonia
|
16 | 5 | 8 | 29 |
| 4 |  Niemcy
|
10 | 22 | 18 | 50 |
| 5 |  Włochy
|
10 | 10 | 7 | 27 |
| 6 |  Węgry
|
10 | 7 | 5 | 22 |
| 7 |  Polska
|
7 | 6 | 10 | 23 |
| 8 |  Australia
|
6 | 2 | 10 | 18 |
| 9 |  Czechosłowacja
|
5 | 6 | 3 | 14 |
| 10 |  Wielka Brytania
|
4 | 12 | 2 | 18 |
| Zobacz pełną klasyfikację medalową | |||||
Medale zdobyte przez Polaków
[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- 1964 Tokyo Summer Games | Olympics at Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-06)]. (ang.)
- ↑ Odbyły się w 2021