Sándor Kocsis
Sándor Kocsis (ur. 21 września 1929 w Budapeszcie, zm. 22 lipca 1979 w Barcelonie), były węgierski piłkarz, występujący na pozycji napastnika, wicemistrz świata w 1954 roku.
Swoją karierę klubową Kocsis zaczynał w klubie Ferencváros Budapeszt, jednak w 1950 został zawodnikiem Honvédu, klubu stanowiącego bezpośrednie zaplecze dla reprezentacji Gusztáva Sebesa. Z klubem Kocsis pięciokrotnie wywalczył mistrzostwo kraju (1950, 1951, 1952, 1954, 1955). Po próbie przewrotu w 1956 roku uciekł za granicę, najpierw do Szwajcarii, później zaś do Hiszpanii, gdzie w latach 1958 – 1966 występował w klubie FC Barcelona. W 1979 roku zmarł w Barcelonie.
W reprezentacji Węgier Kocsis występował od 1948 roku. W 1952 wywalczył złoty medal na Olimpiadzie w Helsinkach. Na Mistrzostwach Świata 1954 w Szwajcarii zdobył 11 goli, zdobywając koronę króla strzelców. Kocsis został wraz z reprezentacją wicemistrzem świata. Ogółem rozegrał w reprezentacji 68 meczów i zdobył 75 bramek. Jego nieprawdopodobny wyczyn nie uczynił go jednak najlepszym strzelcem w historii reprezentacji Węgier, którym jest Ferenc Puskás. Kocsis znany był ze swojej doskonałej gry głową. W drużynie narodowej występował aż do ucieczki w roku 1956. Dziesięć lat później Kocsis został ciężko ranny w wypadku samochodowym. amputowano mu obydwie nogi. W 1979 roku dowiedział się, że ma nowotwór. Kilka chwil po tym, jak to usłyszał wykoczył przez okno szpitala w którym się znajdował.