Babka kryształowa
| Crystallogobius linearis[1] | |||
| (Düben, 1845) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
babka kryształowa | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Babka kryształowa[3] (Crystallogobius linearis) – gatunek ryby z rodziny babkowatych (Gobiidae).
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Atlantyk od Lofotów po Gibraltar i Maderę oraz Morze Śródziemne.
Występuje w wodach przybrzeżnych, na głębokości 1–400 m, nad dnem pokrytym muszlami, piaszczystym lub mulistym.
Cechy morfologiczne[edytuj | edytuj kod]
Samce osiągają 4,7, samice zaś 3,9 cm długości. 30 (29–31) kręgów. Otwory nosowe w postaci krótkiej rurki. W płetwach grzbietowych 2–3 twarde i 18–20 miękkich promieni, w płetwie odbytowej 1 twardy i 20–21 miękkich promieni.
Wyraźny dymorfizm płciowy, samce mają rzucające się w oczy kły z przodu pyska, dobrze wykształconą przyssawkę, oraz jedynie dwa promienie w pierwszej płetwie grzbietowej, u samic przyssawka zredukowana bądź nieobecna zaś pierwsza płetwa grzbietowa nieobecna lub szczątkowa.
Odżywianie[edytuj | edytuj kod]
Żywi się zooplanktonem.
Rozród[edytuj | edytuj kod]
Trze się po roku życia od V do IX, po czym tarlaki giną. Ikra (gruszkowatego kształtu o wymiarach 1,2–1,5 X 0,4–0,5 mm) jest składana do pustych rurek rurkoczułkowców i jest strzeżona przez samca.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Crystallogobius linearis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Crystallogobius linearis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Fritz Terofal, Claus Militz, Ryby morskie, Henryk Garbarczyk (tłum.), Eligiusz Nowakowski (tłum.), Warszawa: Świat Książki, 1996, ISBN 83-7129-306-2, OCLC 830127003.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Crystallogobius linearis. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 19 czerwca 2010]