Bagnio

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The Bagnio (1743), piąty obraz z satyrycznej serii Marriage à-la-mode namalowanej przez Williama Hogartha: hrabia przyłapuje swoją żonę w domu schadzek „Turk's Head” z kochankiem, który ucieka przez okno.

Bagnio (z wł. bagno) był to określenie na branie kąpieli lub łaźnię publiczną. W Anglii było to słowo oryginalnie określające pijalnie kawy, oferujące łaźnię turecką, lecz po roku 1740[1] określano nim budynek, gdzie wynajmowano pokoje bez zadawania pytań, lub też domy publiczne.

Termin ten był też używany do określenia więzienia dla zakładników w Konstantynopolu, które znajdowało się w pobliżu łaźni publicznej, a za nim zaczęto tak nazywać wszystkie więzienia dla niewolników w imperium osmańskim i na terenach Maghrebu.

Slaves’ Prison w Valletcie na Malcie, które było jednocześnie więzieniem, jak i miejscem, gdzie muzułmańscy niewolnicy spędzali noc, było również potocznie nazywane bagnio lub bagno[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. David Borg-Muscat. Prison life in Malta in the 18th century – Valletta's Gran Prigione. „Storja”, s. 42, 2001. [zarchiwizowane z adresu 2016-04-16]. (ang.).