Baldur the Beautiful (poemat Grace Denio Litchfield)
Baldur the Beautiful – poemat epicki amerykańskiej prozaiczki i poetki Grace Denio Litchfield[1][2][3], opublikowany w 1910 nakładem nowojorskiego wydawnictwa G. P. Putnam's Sons. Utwór jest oparty – jak sama autorka zaznaczyła w Argumencie, czyli wstępie – na mitologii skandynawskiej, a konkretnie na Eddzie młodszej Snorrego Sturlusona[4]. Dzieli się na trzy części, The Death of Baldur, The Journey to Hel i Ragnarök. W starogermańskich wierzeniach Ragnarök to zmierzch bogów. Utwór jest napisany w większości wierszem białym, miejscami aliterowanym (Still smiling soft; Till suddenly the silence smote on him/As it had been a blow. Doubt, dread, despair/Gripped him and drave him forward). Autorka zadedykowała poemat swojemu bratu, Edwardowi Hubbardowi Litchfieldowi. Utwór został odnotowany w wykazie dzieł inspirowanych mitologią germańską[5].
Zobacz też: Historia Sigurda Volsunga
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Grace Denio Litchfield, American Writer. upclosed.com. [dostęp 2017-05-01]. (ang.).
- ↑ Grace Denio Litchfield. findagrave.com. [dostęp 2017-05-01]. (ang.).
- ↑ Woman's who's who of America, 1914-15. en.wikisource.org. s. 481. [dostęp 2017-05-01]. (ang.).
- ↑ Wielki poeta islandzki Snorri Sturluson. islandia.org.pl. [dostęp 2017-05-01]. (pol.).
- ↑ Popular Retellings of Old Norse Myths & Classic Illustration Galleries from Ancient Times to the Present. germanicmythology.com. [dostęp 2017-05-01]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grace Denio Litchfield: Baldur the Beautiful. Archive.org, 1910. [dostęp 2017-05-01]. (ang.).