Bank Łotwy

Bank Łotwy

Latvijas Banka

Gmach Banku Łotwy w Rydze
Data założenia	7 września 1922
Państwo	Łotwa
Siedziba	Ryga
Prezes	Mārtiņš Kazāks
Rodzaj banku	Bank centralny
Strona internetowa

Siedziba Banku Łotwy w Rydze od 1922 r.

Bank Łotwy (łot. Latvijas Banka) – centralny bank Łotwy z siedzibą w Rydze, istniejący od września 1922 r., w wyniku przyłączenia Łotwy do ZSRR w 1940 r. został zlikwidowany, a jego funkcje zostały przekazane łotewskiemu republikańskiemu oddziałowi Banku Państwowego ZSRR. Odrodzony 2 marca 1990 r., pełnię funkcji emisyjnych odzyskał po przyjęciu przez Łotwę deklaracji niepodległości. Od 2004 r. członek Europejskiego Systemu Banków Centralnych.

Historia

Bank Łotwy został powołany do życia dekretem łotewskiego Sejmu z 7 września 1922 i otrzymał prawo do emisji waluty narodowej. Początkowy kapitał banku wynosił 10 milionów łatów. Bank został utworzony na bazie Państwowego Banku Oszczędnościowo-Kredytowego, przejmując jego aktywa w listopadzie 1922. Statut banku został przyjęty na posiedzeniu łotewskiego Sejmu w kwietniu 1923, a w lipcu zaaprobowany przez prezydenta Jānisa Čakste. Po włączeniu Łotwy do ZSRR w czerwcu 1940, bank został znacjonalizowany w lipcu, a w sierpniu zniesiono funkcję prezesa banku. W dniu 10 października 1940 bank został oficjalnie zlikwidowany, a jego aktywa zostały przejęte przez republikański oddział Banku Państwowego ZSRR. W dniu 25 marca 1941 z obiegu wycofano łotewską walutę narodową, łata. Po zajęciu Rygi przez wojska niemieckie, latem 1941, Bank Łotwy wznowił swoją działalność jako Państwowy Ryski Związek Kredytowy, jednak nie miał prawa do emisji waluty. Metale szlachetne, papiery wartościowe i inne aktywa banku zostały przed wkroczeniem Niemców wywiezione w głąb ZSRR. Po ponownym wkroczeniu Rosjan w 1944, sytuacja banku wróciła do stanu sprzed wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej. W 1990 republikański oddział Banku Państwowego ZSRR został przemianowany na Łotewski Republikański Bank Państwowego Banku ZSRR, jednak bez prawa emisji własnej waluty. Po ogłoszeniu niepodległości Łotwy i rozpadzie ZSRR w 1991, Bank Łotwy został ponownie powołany do życia aktem Rady Najwyższej Republiki Łotwy z 3 września 1991. Bank zajął się od 1992 emisją tymczasowej waluty narodowej rubla łotewskiego, a następnie łata (1993).

Siedziba

Główna siedziba Banku Łotwy w Rydze została zaprojektowana przez Augusta Reinberga (1860-1909) dla ryskiej filii Państwowego Banku Rosji. Budowa budynku została ukończona w 1905. W 1922 gmach został przejęty przez utworzony we wrześniu tego roku Bank Łotwy, który funkcjonował tam do pierwszej okupacji sowieckiej w 1940, kiedy budynek został przejęty przez Bank Państwowy ZSRR i stał się jego oddziałem. Podczas okupacji niemieckiej (1941-1944) budynek służył ponownie bankowości. Budynek zaprojektowany przez Reinberga w stylu neorenesansowym, był ówcześnie uważany za nowoczesny i funkcjonalny. Został zmodernizowany po odzyskaniu go w 1991 przez Bank Łotwy, a na jego fasadzie umieszczono współczesne logo banku.

Prezesi banku w latach 1922–1940

• Ringolds Kalnings 1922-1926
• Jūlijs Celms 1926-1931
• Ādolfs Klīve 1931-1940
• Pēteris Ozols 1940

Prezesi banku po 1991 roku

• Artūrs Graudiņš 1990
• Pēteris Sakss 1990 - 1991
• Einars Repše 1991–2001
• Ilmārs Rimšēvičs 2001 - 2019
• Mārtiņš Kazāks od 2019

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Internetowa banku
• Historia Banku Łotwy (ang.). bank.lv. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-18)].
• Historia budynku Banku Łotwy (ang.). bank.lv. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-15)].