Barwinka różowolica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barwinka różowolica
Pyrilia pulchra[1]
(von Berlepsch, 1897)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

papugowe

Rodzina

papugowate

Podrodzina

papugi neotropikalne

Plemię

Amazonini

Rodzaj

Pyrilia

Gatunek

barwinka różowolica

Synonimy
  • Pionopsitta pulchra von Berlepsch, 1897[2]
  • Pionopsitta haematotis pulchra von Berlepsch, 1897[2]
  • Gypopsitta pulchra (von Berlepsch, 1897)[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Barwinka różowolica[4] (Pyrilia pulchra) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny papugowatych (Psittacidae). Występuje w północno-zachodniej części Ameryki Południowej. Nie jest zagrożony wyginięciem. Rzadko spotykany w hodowli[5].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisał w 1897 roku Hans von Berlepsch, nadając mu nazwę Pionopsitta pulchra. Jako miejsce typowe wskazał San José nad rzeką Dagua w zachodniej Kolumbii[2][6]. Obecnie gatunek umieszczany jest w rodzaju Pyrilia[4][7]. Nie wyróżnia się podgatunków[7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Papugi tego gatunku są zielone. Tył ich głowy jest ciemnobrązowy lub szary. Ich oczy otoczone są różowymi piórami, stąd ich nazwa. Boki głowy są również różowe, jednak nieco jaśniejsze. Boki karku są oliwkowe. Mają zielony ogon zakończony niebieskimi piórami.

Papugi te nie są duże, osiągają masę około 200 g oraz mierzą 23 cm[5].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Barwinka różowolica występuje w zachodnim Ekwadorze oraz zachodniej Kolumbii[3]. Przebywa w wilgotnych lasach i na ich obrzeżach, w wysokich lasach wtórnych, na plantacjach[5]. Spotykana zwykle na wysokościach do 1200 m n.p.m.[3], maksymalnie do 1600 m n.p.m.[5]

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Jest to ptak towarzyski, tworzący stada liczące nawet ponad 25 osobników. Żeruje w środkowych i górnych partiach baldachimu lasów. Żywi się drobnymi owocami, niekiedy zjada banany z plantacji[5].

Rozród słabo poznany. Wiadomo tylko, że sezon lęgowy trwa od stycznia do marca w północnej części zasięgu, a od listopada do grudnia w środkowej[5]. Długość pokolenia to około 7 lat[3].

Status zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje barwinkę różowolicą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako rzadki i rozmieszczony plamowo. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku BirdLife International ocenia trend liczebności populacji jako prawdopodobnie stabilny[3]. Gatunek ten jest ujęty w II załączniku konwencji waszyngtońskiej (CITES)[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pyrilia pulchra, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d D. Lepage: Rose-faced Parrot Pyrilia pulchra. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2023-04-24]. (ang.).
  3. a b c d e BirdLife International, Pyrilia pulchra, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2023-04-24] (ang.).
  4. a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Androglossini Sundevall, 1872 (wersja: 2022-09-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-04-24].
  5. a b c d e f Rose-faced Parrot (Pyrilia pulchra), [w:] Parrot Encyclopedia [online], World Parrot Trust [dostęp 2023-04-23].
  6. H. von Berlepsch, Beschreibung vier neuer Vogelarten aus West-Columbien, „Ornithologische Monatsberichte”, 5 (11), Berlin 1897, s. 175 (niem. • łac.).
  7. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-04-24]. (ang.).
  8. Pionopsitta pulchra. [w:] Species+ [on-line]. UNEP-WCMC, CITES Secretariat. [dostęp 2023-04-24]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]