Bawełniak białouchy

Bawełniak białouchy
	Sigmodon leucotis
	Bailey, 1902
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	chomikowate
Podrodzina	bawełniaki
Plemię	Sigmodontini
Rodzaj	bawełniak
Gatunek	bawełniak białouchy
Synonimy
	Sigmodon alticola Bailey, 1902; Sigmodon alticola amoles Bailey, 1902;
	Sigmodon alticola Bailey, 1902; Sigmodon alticola amoles Bailey, 1902;
Podgatunki
	S. l. leucotis Bailey, 1902; S. l. alticola Bailey, 1902;
	S. l. leucotis Bailey, 1902; S. l. alticola Bailey, 1902;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies

Bawełniak białouchy^[5] (Sigmodon leucotis) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Bawełniak białouchy występuje w Ameryce Środkowej zamieszkując w zależności od podgatunku^[6]:

S. leucotis leucotis – układ rozmieszczenia w kształcie litery Y w Meksyku od ok. 27°N w Sierra Madre Zachodniej i 25°N w Sierra Madre Wschodniej na południowy wschód do środkowej części Kordyliery Wulkanicznej aż do stanu Meksyk.
S. leucotis alticola – tereny górskie od północnego stanu Puebla na południe do północno-zachodniego stanu Oaxaca.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1902 roku amerykański teriolog Vernon Orlando Bailey nadając mu nazwę Sigmodon leucotis^[2]. Holotyp pochodził z Sierra de Valparaiso, na wysokości 8700 ft (2653 m), w stanie Zacatecas, w Meksyku^[7].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają dwa podgatunki^[6].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Sigmodon: gr. σῖγμα sigma „litera Σ”; ὀδούς odous, ὀδóντος odontos „ząb”; w aluzji do sigmoidalnego wzoru na zębach trzonowych gdy ich korony są zużyte^[8].
leucotis: gr. λευκος leukos „biały”; -ωτις -ōtis „-uchy”, od ους ous, ωτος ōtos „ucho”^[9].
alticola: łac. altus wysoki (tj. górski), od alere „odżywiać”; -cola „mieszkaniec”, od colere „mieszakć”^[9].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 132–157 mm, długość ogona 84–105 mm, długość ucha 16–23 mm, długość tylnej stopy 26–31 mm; maksymalna masa ciała samic nie będących w ciąży 140 g, samców 131 g^[10].

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Żyje wyłącznie w górach. Silnie związany z wilgotnymi siedliskami sosnowo-dębobowymi. Jego okazy schwytano także w trawiastych łąkach^[4]. Budują gniazda, nory i korytarze podziemne. Przy małej ilości roślinności korytarze są nieobecne. Ciąża trwa 35 dni^[4].

Populacja[edytuj | edytuj kod]

Gatunek powszechny w zakresie swojego występowania^[4].

Zagrożenia[edytuj | edytuj kod]

Brak większych zagrożeń dla bawełniaka białouchego^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Sigmodon leucotis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b Bailey 1902 ↓, s. 115.
↑ ^a ^b Bailey 1902 ↓, s. 116.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Sigmodon leucotis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 255. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 386. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Sigmodon leucotis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-10].
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 631, 1904. (ang.).
↑ ^a ^b The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
↑ U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 399–400. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

V.O. Bailey. Synopsis of the North American species of Sigmodon. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 15, s. 101–116, 1902. (ang.).

[itis-1] Sigmodon leucotis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[CITEREFBailey1902[https://www.biodiversitylibrary.org/page/2365016_115]-2] Bailey 1902 ↓, s. 115.

[CITEREFBailey1902[https://www.biodiversitylibrary.org/page/2365017_116]-3] Bailey 1902 ↓, s. 116.

[iucn-4] Sigmodon leucotis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Cichocki&inni-5] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 255. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-6] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 386. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Wilson&Reeder-7] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Sigmodon leucotis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-10].

[Palmer-8] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 631, 1904. (ang.).

[Jobling-9] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

[Pardiñas&inni-10] U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 399–400. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]