Bawełniak białouchy
Sigmodon leucotis[1] | |||
Bailey, 1902[2] | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
bawełniak białouchy | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Bawełniak białouchy[5] (Sigmodon leucotis) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Bawełniak białouchy występuje w Ameryce Środkowej zamieszkując w zależności od podgatunku[6]:
- S. leucotis leucotis – układ rozmieszczenia w kształcie litery Y w Meksyku od ok. 27°N w Sierra Madre Zachodniej i 25°N w Sierra Madre Wschodniej na południowy wschód do środkowej części Kordyliery Wulkanicznej aż do stanu Meksyk.
- S. leucotis alticola – tereny górskie od północnego stanu Puebla na południe do północno-zachodniego stanu Oaxaca.
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1902 roku amerykański teriolog Vernon Orlando Bailey nadając mu nazwę Sigmodon leucotis[2]. Holotyp pochodził z Sierra de Valparaiso, na wysokości 8700 ft (2653 m), w stanie Zacatecas, w Meksyku[7].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają dwa podgatunki[6].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Sigmodon: gr. σῖγμα sigma „litera Σ”; ὀδούς odous, ὀδóντος odontos „ząb”; w aluzji do sigmoidalnego wzoru na zębach trzonowych gdy ich korony są zużyte[8].
- leucotis: gr. λευκος leukos „biały”; -ωτις -ōtis „-uchy”, od ους ous, ωτος ōtos „ucho”[9].
- alticola: łac. altus wysoki (tj. górski), od alere „odżywiać”; -cola „mieszkaniec”, od colere „mieszakć”[9].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 132–157 mm, długość ogona 84–105 mm, długość ucha 16–23 mm, długość tylnej stopy 26–31 mm; maksymalna masa ciała samic nie będących w ciąży 140 g, samców 131 g[10].
Tryb życia
[edytuj | edytuj kod]Żyje wyłącznie w górach. Silnie związany z wilgotnymi siedliskami sosnowo-dębobowymi. Jego okazy schwytano także w trawiastych łąkach[4]. Budują gniazda, nory i korytarze podziemne. Przy małej ilości roślinności korytarze są nieobecne. Ciąża trwa 35 dni[4].
Populacja
[edytuj | edytuj kod]Gatunek powszechny w zakresie swojego występowania[4].
Zagrożenia
[edytuj | edytuj kod]Brak większych zagrożeń dla bawełniaka białouchego[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sigmodon leucotis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Bailey 1902 ↓, s. 115.
- ↑ a b Bailey 1902 ↓, s. 116.
- ↑ a b c d e Sigmodon leucotis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 255. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 386. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Sigmodon leucotis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-10].
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 631, 1904. (ang.).
- ↑ a b The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
- ↑ U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 399–400. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- V.O. Bailey. Synopsis of the North American species of Sigmodon. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 15, s. 101–116, 1902. (ang.).