Biblioteka Narodowa Belize
 Biblioteka mieści się w budynku działającej od 2009 roku Biblioteki Leo Bradleya. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Princess Margaret Drive |
| Data założenia |
1935 |
Położenie na mapie Belize  | |
 17°30′22,1″N 88°11′48,3″W/17,506139 -88,196750
| |
| Strona internetowa | |
Biblioteka Narodowa Belize (ang. Belize National Library Service and Information System) – belizeńska biblioteka narodowa znajdująca się w Belize City.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o istnieniu biblioteki w brytyjskiej kolonii pochodzi z 1825 roku. W 1845 roku James Cruickshank, który był wydawcą gazet Honduras Almanack oraz Honduras Gazette, krótko publikował ogłoszenie informujące o istnieniu biblioteki. W drugiej połowie XIX wieku, w Hondurasie Brytyjskim, biblioteki były organizowane w klubach i stowarzyszeniach. W 1894 roku sir Alfred Maloney próbował założyć pierwsza publiczną bibliotekę w Belize. Wszystkie istniejące biblioteki zostały zniszczone przez huragan w 1931 roku[1], dlatego gubernator sir Alan Burns, w 1935 roku, otworzył Bibliotekę Jubileuszową ze zbiorem liczącym 1800 książek. W 1960 roku jej nazwa została zmieniona na Biblioteka Hondurasu Brytyjskiego. W 1966 roku została przemianowana na narodową. W 2006 roku uchwalono ustawę, która zapewniła aktualizację nazwy i autonomicznej funkcji instytucji[2].
Od 1977 roku biblioteka opracowuje bibliografię, która obejmuje wszystkie książki i broszury opublikowane na terenie Belize niezależnie od narodowości autora[3].
Zbiory[edytuj | edytuj kod]
Biblioteka ma prawo do bezpłatnego egzemplarza obowiązkowego. Wydawcy maja obowiązek przekazania do biblioteki w ciągu 30 dni od momentu wydania dwóch egzemplarzy książek, broszur, czasopism, gazet, płyt, taśm audio, CD-ROM, DVD, prac dyplomowych itd, które zostały opublikowane lub wyprodukowane w Belize i przeznaczone do publicznej dystrybucji. Niestosowanie się do tego nakazu jest zagrożone karą do 3 tysięcy dolarów lub rok pozbawienia wolności. Kary maja być przekazywane do biblioteki i pokrywać koszty oferowanych przez nią usług[4]. Instytucja udostępnia część swoich zbiorów on-line w ramach współpracy z Karaibską Biblioteką Cyfrową (ang. Digital Library of the Caribbean)[5]. Są to mapy, pocztówki, najcenniejsze książki i znaczki pocztowe[6]. Zakupiła również dostęp do bazy EBOSKO i każdy obywatel kraju może z niej skorzystać[7].
W 1990 roku w bibliotece znajdowało się 130 000 woluminów[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Wayne A. Wiegand, Donald G. Jr Davis, Encyclopedia of Library History, Routledge, 28 stycznia 2015, s. 64, ISBN 978-1-135-78750-9 [dostęp 2020-04-09] (ang.).
- ↑ Allen Kent, Harold Lancour, Jay E. Daily, Encyclopedia of Library and Information Science: Volume 44 - Supplement 9: BASIC to Zambia: National Legal Deposit Library of, CRC Press, 29 marca 1989, s. 22-25, ISBN 978-0-8247-2044-5 [dostęp 2020-04-09] (ang.).
- ↑ IFLA -- Belize National Bibliography [online], www.ifla.org [dostęp 2020-04-09].
- ↑ BELIZE NATIONAL LIBRARY SERVICE AND INFORMATION SYSTEM ACT CHAPTER 319 REVISED EDITION 2011 [online] [dostęp 2020-03-08].
- ↑ Belize National Library Service and Information System. Directory of Cultural Resource Libraries [online], crld.ucdavis.edu [dostęp 2020-04-09].
- ↑ Belize National Library Service and Information System [online], dloc.com [dostęp 2020-04-09] (ang.).
- ↑ Belize National Library Service Celebrates 25th Anniversary [online] [dostęp 2020-04-09] (ang.).