Przejdź do zawartości

Biełaruski prawasłauny pateryk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Biełaruski prawasłauny pateryk, Białoruski Pateryk Prawosławny (biał. Беларускі праваслаўны патэрык) – kolaboracyjna publikacja białoruska podczas II wojny światowej

Pierwszy numer publikacji wyszedł w okupowanej Warszawie w 1942 r. Drugi i zarazem ostatni numer opublikowano w 1943 r. Ukazywała się ona po białorusku przy współpracy metropolity warszawskiego Dionizego i przewodniczącego Komitetu Białoruskiego w Warszawie, Mikoły Szczorsa. Wydawcą było Białoruskie Bractwo Cerkiewne im. Świętego Jerzego. Każdy numer pateryku stanowił zbiór publikacji białoruskich o charakterze historyczno-religijnym, dotyczących cerkwi prawosławnej na Białorusi.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Siergiej W. Żumar, Библиография оккупационных периодических изданий, выходивших на территории Белоруссии в 1941-1944 гг., 1995

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]