Biedronka oczatka
| Anatis ocellata | |
| (Linnaeus, 1758) | |
_02.jpg) Owad dorosły | |
 Larwa | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
biedronka oczatka |
Biedronka oczatka (Anatis ocellata) – gatunek chrząszcza z rodziny biedronkowatych.
Chrząszcz o szeroko-owalnym, lekko wypukłym ciele, długości od 8 do 9 mm (największa z występujących w Polsce biedronek). U nasady czarnej głowy obecne dwie okrągławe, żółte plamki. Czarne przedplecze ma dwie żółte plamki położone przed tarczką oraz czasem zażółcone brzegi boczne i przedni. Odnóża oraz spód ciała z wyjątkiem epimerów śródpiersia czarne. Na czerwonych pokrywach występują okrągłe, czarne, żółtawobiało obwiedzione plamki, zwykle w liczbie 10 na każdej z nich. Podgięcia pokryw żółte. Na wyrostku przedpiersia brak żeberek[1].
Biedronka ta bytuje na drzewach iglastych, głównie świerkach i jodłach[1], ale także na sosnach[2].
Oczatka jest owadem drapieżnym, żywi się głównie mszycami. Zimuje gromadnie w ściółce iglastej, wczesną wiosną samice składają jaja na igłach lub gałązkach. Larwy oczatki są również drapieżne i żywią się mszycami i czerwcami.
Owad pierwotnie palearktyczny, rozprzestrzeniony od Europy przez Syberię po Japonię[1]. Zawlekany do Ameryki Północnej[2].