Bilbil czarnogłowy
Microtarsus melanocephalos | |||
(J.F. Gmelin, 1788) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
bilbil czarnogłowy | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Zasięg występowania | |||
Bilbil czarnogłowy[5] (Microtarsus melanocephalos) − gatunek małego ptaka z rodziny bilbili (Pycnonotidae), występujący w lasach Azji Południowo-Wschodniej. Nie jest zagrożony.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Zazwyczaj wyróżnia się cztery podgatunki B. atriceps[1][2][5]:
- M. atriceps melanocephalos (Temminck, 1822) – bilbil czarnogłowy
- M. atriceps hyperemnus (Oberholser, 1912) – bilbil złotoskrzydły
- M. atriceps baweanus Finsch, 1901 – bilbil czarnoskrzydły
- M. atriceps hodiernus (Bangs & J.L. Peters, 1927) – bilbil szarosterny
Opisano też kilka innych, nieuznawanych obecnie podgatunków (chalcocephalus, cinereoventris, immaculatus, major[1], chrysophorus[6]). Za podgatunek B. atriceps uznawany był bilbil andamański (Brachypodius fuscoflavescens), mający obecnie status gatunku[2].
Powszechnie używana nazwa Microtarsus atriceps została zastąpiona przez Microtarsus melanocephalos (J.F. Gmelin, 1788), którą wcześniej uznawano za homonim odmiany barwnej gąsiorka – Lanius collurio, var. ε melanocephalus Gmelin, 1788. Zmianę tę wprowadził już m.in. IOC[2][5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Prawie całe upierzenie tego gatunku jest oliwkowo-żółte. Odznacza się charakterystyczną błyszczącą niebiesko-czarną głową. Spotykane są także odmienne formy tego samego gatunku, u których oliwkowo-żółta barwa jest zastąpiona przez kolor szary (polimorfizm).
Bilbil andamański, traktowany obecnie jako osobny gatunek, występuje na Andamanach i odznacza się bardziej oliwkową barwą upierzenia głowy[1].
Bilbil czarnogłowy jest bardzo podobny do bilbila czarnoczubego, posiada jednak niebieskie tęczówki (cecha słabo zauważalna u młodych osobników), szeroki żółty pas na końcówkach piór ogona. Bilbil czarnogłowy nigdy nie unosi grzebienia. Jeśli chodzi o tę cechę, trzeba zauważyć, że niektóre podgatunki bilbila czarnoczubego są również pozbawione grzebienia, ale posiadają wówczas czerwone lub żółte podgardla.
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Poszczególne podgatunki zamieszkują[1][2]:
- M. atriceps melanocephalos – północno-wschodnie Indie i wschodni Bangladesz przez Mjanmę, południowe Chiny (prowincja Junnan), Półwysep Indochiński i Malajski do zachodnich Filipin i Wielkich Wysp Sundajskich, wyspy na zachód od Sumatry (oprócz Simeulue)[6].
- M. atriceps hyperemnus – Simeulue[6].
- M. atriceps baweanus – wyspa Bawean (na północ od Jawy).
- M. atriceps hodiernus – wyspa Maratua (na wschód od Borneo).
Ekologia i zachowanie
[edytuj | edytuj kod]Bilbil czarnogłowy żywi się drobnymi owocami, zjada również owady.
Gatunek ten szuka pożywienia w małych grupach, składających się zwykle z 6 do 8 osobników.
Status
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje bilbila czarnogłowego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako lokalnie pospolity w większości zasięgu występowania, choć bardzo rzadki w południowych Chinach i rzadki w Indiach. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku, BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za stabilny[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Fishpool, L. & Tobias, J.: Black-headed Bulbul (Brachypodius atriceps). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-10)].
- ↑ a b c d e F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v13.2). [dostęp 2024-02-04]. (ang.).
- ↑ J.F. Gmelin , Systema naturae per regna tria naturae :secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis, wyd. 13, t. 1 cz. 1, Lipsiae 1788, s. 309 (łac.).
- ↑ a b Microtarsus melanocephalos, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Pycnonotidae Gray,GR, 1840 - bilbile - Bulbuls (wersja: 2024-01-06). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-02-04].
- ↑ a b c Rheindt FE, CY Gwee, P Baveja, TR Ferasyi, A Nurza, TS Rosa & Haminuddin. A taxonomic and conservation re-appraisal of all the birds on the island of Nias. „The Raffles Bulletin of Zoology”. 68, s. 496–528, 2020. DOI: 10.26107/RBZ-2020-0068. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).