Przejdź do zawartości

Bilbil czarnogłowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bilbil czarnogłowy
Microtarsus melanocephalos
(J.F. Gmelin, 1788)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

bilbile

Rodzaj

Microtarsus

Gatunek

bilbil czarnogłowy

Synonimy
  • Turdus atriceps Temminck, 1822[1]
  • Brachypodius atriceps (Temminck, 1822)
  • Pycnonotus atriceps (Temminck, 1822)
  • Brachypodius melanocephalos (J.F. Gmelin, 1788)[2]
  • Lanius melanocephalos J.F. Gmelin, 1788[3]
Podgatunki
  • M. a. melanocephalos (Temminck, 1822)
  • M. a. hyperemnus (Oberholser, 1912)
  • M. a. baweanus (Finsch, 1901)
  • M. a. hodiernus (Bangs & J.L. Peters, 1927)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Bilbil czarnogłowy[5] (Microtarsus melanocephalos) − gatunek małego ptaka z rodziny bilbili (Pycnonotidae), występujący w lasach Azji Południowo-Wschodniej. Nie jest zagrożony.

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Zazwyczaj wyróżnia się cztery podgatunki B. atriceps[1][2][5]:

  • M. atriceps melanocephalos (Temminck, 1822)bilbil czarnogłowy
  • M. atriceps hyperemnus (Oberholser, 1912)bilbil złotoskrzydły
  • M. atriceps baweanus Finsch, 1901bilbil czarnoskrzydły
  • M. atriceps hodiernus (Bangs & J.L. Peters, 1927)bilbil szarosterny

Opisano też kilka innych, nieuznawanych obecnie podgatunków (chalcocephalus, cinereoventris, immaculatus, major[1], chrysophorus[6]). Za podgatunek B. atriceps uznawany był bilbil andamański (Brachypodius fuscoflavescens), mający obecnie status gatunku[2].

Powszechnie używana nazwa Microtarsus atriceps została zastąpiona przez Microtarsus melanocephalos (J.F. Gmelin, 1788), którą wcześniej uznawano za homonim odmiany barwnej gąsiorkaLanius collurio, var. ε melanocephalus Gmelin, 1788. Zmianę tę wprowadził już m.in. IOC[2][5].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Prawie całe upierzenie tego gatunku jest oliwkowo-żółte. Odznacza się charakterystyczną błyszczącą niebiesko-czarną głową. Spotykane są także odmienne formy tego samego gatunku, u których oliwkowo-żółta barwa jest zastąpiona przez kolor szary (polimorfizm).

Bilbil andamański, traktowany obecnie jako osobny gatunek, występuje na Andamanach i odznacza się bardziej oliwkową barwą upierzenia głowy[1].

Bilbil czarnogłowy jest bardzo podobny do bilbila czarnoczubego, posiada jednak niebieskie tęczówki (cecha słabo zauważalna u młodych osobników), szeroki żółty pas na końcówkach piór ogona. Bilbil czarnogłowy nigdy nie unosi grzebienia. Jeśli chodzi o tę cechę, trzeba zauważyć, że niektóre podgatunki bilbila czarnoczubego są również pozbawione grzebienia, ale posiadają wówczas czerwone lub żółte podgardla.

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Poszczególne podgatunki zamieszkują[1][2]:

Ekologia i zachowanie

[edytuj | edytuj kod]

Bilbil czarnogłowy żywi się drobnymi owocami, zjada również owady.

Gatunek ten szuka pożywienia w małych grupach, składających się zwykle z 6 do 8 osobników.

Status

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje bilbila czarnogłowego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako lokalnie pospolity w większości zasięgu występowania, choć bardzo rzadki w południowych Chinach i rzadki w Indiach. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku, BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za stabilny[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Fishpool, L. & Tobias, J.: Black-headed Bulbul (Brachypodius atriceps). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-10)].
  2. a b c d e F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v13.2). [dostęp 2024-02-04]. (ang.).
  3. J.F. Gmelin, Systema naturae per regna tria naturae :secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis, wyd. 13, t. 1 cz. 1, Lipsiae 1788, s. 309 (łac.).
  4. a b Microtarsus melanocephalos, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. a b c Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Pycnonotidae Gray,GR, 1840 - bilbile - Bulbuls (wersja: 2024-01-06). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-02-04].
  6. a b c Rheindt FE, CY Gwee, P Baveja, TR Ferasyi, A Nurza, TS Rosa & Haminuddin. A taxonomic and conservation re-appraisal of all the birds on the island of Nias. „The Raffles Bulletin of Zoology”. 68, s. 496–528, 2020. DOI: 10.26107/RBZ-2020-0068. (ang.). 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]