Bitwa morska pod Beachy Head
| wojna palatynacka | |||
| |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
Beachy Head koło Eastbourne w południowo-wschodniej Anglii | ||
| Terytorium |
kanał La Manche | ||
| Wynik |
zwycięstwo Francji | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Anglii  | |||
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |||
| 50°44′14,75″N 0°14′51,65″E/50,737430 0,247680 | |||
Bitwa morska pod Beachy Head – starcie zbrojne, które miało miejsce 10 lipca 1690 (30 czerwca według kalendarza juliańskiego) koło Beachy Head, przylądka w pobliżu Eastbourne, przy brzegu południowo-wschodniej Anglii podczas wojny palatynackiej.
Bitwa została stoczona pomiędzy flotą angielsko-holenderską dowodzoną przez hrabiego Artura Herberta Torringtona. Flota sprzymierzonych składała się z 56 okrętów, w tym 22 holenderskie tworzyły awangardę dowodzoną przez Cornelisa Evertsena. Wiceadmirał Ralph Delavall dowodził 12 silnymi okrętami tworzącymi ariergardę floty sprzymierzonych. Francuską flotą dowodzili Tourville (awangarda) oraz Victor d'Estrées (ariergarda) z 70 liniowcami i 5 fregatami w 10-kilometrowej linii z największymi okrętami w środku szyku. Chociaż Francuzi wygrali bitwę, nie wykorzystali zwycięstwa i nie zadali sprzymierzonym decydującego ciosu. Holendrzy i Anglicy stracili 7 okrętów, Francuzi – 311 zabitych i 811 rannych.