Bitwa pod Vadą

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Vadą
Powstanie Batawów (lata 69–70)
Czas

70 rok

Miejsce

Vada (u ujścia Renu), rejon Nijmegen, Grinnes

Terytorium

Germania Inferior

Wynik

zwycięstwo Rzymian

Strony konfliktu
Rzymianie, Singularowie Batawowie
Dowódcy
Kwintus Petyliusz Cerialis Gajusz Juliusz Cywilis
brak współrzędnych

Bitwa pod Vadą – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 70 w trakcie powstania Batawów.

W wyniku porażek w walkach z Rzymianami, w roku 70 n.e. Juliusz Cywilis wraz ze swoimi sprzymierzeńcami wycofał się na północ. Dowodzący rzymskimi legionami Kwintus Petyliusz Cerialis podjął pościg, staczając z Batawami kilka potyczek (Arenacium oraz Leiden).

U ujścia Renu w osadzie Vada doszło do większego starcia. Wojska Cywilisa uderzyły na rzymskie siły pomocnicze, składające się z wojowników plemienia Singularów. W bitwie śmierć poniósł dowódca jazdy singularskiej Juliusz Brygantykus (siostrzeniec Cywilisa). Z pomocą Singularom przybył wkrótce Cerialis, którego wojska rozpoczęły wypieranie Germanów w stronę Morza Północnego. Batawowie rozpoczęli wówczas pośpieszny odwrót, uciekając wpław w bezpieczne miejsce. Cywilisowi oraz jego siostrzeńcowi Weraksowi udało się uciec[1]. Cerialis natomiast wraz ze swoim wojskiem skierował się w rejon Bonn, gdzie zamierzał spędzić kilka dni.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tacyt, Dzieje V, 21.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]