Bogoljub Karić
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
17 stycznia 1954 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
przedsiębiorca, polityk |
| Alma Mater | |
| Partia | |
Bogoljub Karić, cyr. Богољуб Карић (ur. 17 stycznia 1954 w Peciu[1]) – serbski przedsiębiorca i polityk, współtwórca rodzinnego koncernu Kompanija Braća Karić, kandydat na urząd prezydenta.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył studia z zakresu geografii na Uniwersytecie w Prisztinie, magisterium z ekonomii uzyskał na Uniwersytecie w Niszu. Działalność zawodową zaczynał od grania na gitarze w zespole „Plava zvezda”, później otworzył zakład fotograficzny w rodzinnej miejscowości. Następnie w połowie lat 70. wraz z braćmi Dragomirem, Zoranem i Sretenem oraz siostrą Oliverą uruchomili prywatną rodzinną fabrykę „Braća Karić”, produkującą maszyny rolnicze. Firma rozwijała się zwłaszcza w latach 90., przekształcając się w koncern, działający również w Rosji, funkcjonujący w branżach budowlanej, finansach i bankowości, telekomunikacji i ubezpieczeń[1]. Bogoljub Karić z rodziną poprzez swoje firmy pozyskał kontrolę nad różnymi czasopismami, prywatną telewizją, dostawcą usług internetowych[2]. Założył także pierwszy prywatny uniwersytet w Serbii[1].
W latach 90. Bogoljub Karić stał się jednym z najbogatszych ludzi w Jugosławii[3]. Uchodził w tym okresie za „kasjera” Slobodana Miloševicia i sponsora jego reżimu[2][4]. Od października 1998 do listopada 1999 Bogoljub Karić zasiadał w serbskim rządzie jako minister bez teki[5].
Po obaleniu Slobodana Miloševicia i zmianie władzy został objęty postępowaniem karnym dotyczącym wyprowadzenia pieniędzy z jednego z banków. W 2001 na pewien czas rodzina opuściła kraj[6]. W 2004 Bogoljub Karić wystartował w wyborach prezydenckich, zajmując w nich 3. miejsce (z wynikiem ponad 19% głosów)[2]. Utworzył też własne ugrupowanie Ruch Siła Serbii, kontrolowane przez członków rodziny (brata Dragomira i żonę Milankę). W 2006 w obawie przed tymczasowym aresztowaniem w związku z zarzutami defraudacji i oszukania skarbu państwa na kwotę około 40 milionów euro Bogoljub Karić uciekł z kraju. Poszukiwany przez Interpol, wyjechał do Rosji, gdzie otrzymał azyl[7]. W 2016 prowadzone wobec niego w Serbii postępowania zawieszono (powołując się na przedawnienie i brak dowodów), a poszukiwania zostały odwołane. Bogoljub Karić powrócił w tym samym roku do kraju[8].
W 2022 został wpisany na listę osób objętych sankcjami UE, co uzasadniono jego powiązaniami i relacjami z reżimem prezydenta Białorusi Alaksandra Łukaszenki[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Bogoljub Karić. mc.rs, 2004. [dostęp 2014-02-09]. (serb.).
- ↑ a b c Bogoljub Karić. wprost.pl. [dostęp 2014-02-09].
- ↑ Milosevic and the Ј14bn 'theft of the century'. balkanpeace.org, 9 lutego 2002. [dostęp 2014-02-09]. (ang.).
- ↑ Serbiens dunkelgraue Eminenzen. faz.net, 7 lipca 2010. [dostęp 2014-02-09]. (niem.).
- ↑ Rulers: Serbia: Ministries, etc.. rulers.org. [dostęp 2014-02-09]. (ang.).
- ↑ Serbian Family Flees Yugoslavia. balkanpeace.org, 15 października 2001. [dostęp 2014-02-09]. (ang.).
- ↑ Milosevic-Finanzier erhält Asyl in Russland. orf.at, 26 lipca 2010. [dostęp 2014-02-09]. (niem.).
- ↑ Карић после 11 година стигао у Србију. politika.rs, 30 grudnia 2016. [dostęp 2021-05-16]. (serb.).
- ↑ Council Implementing Regulation (EU) 2022/876 of 3 June 2022 implementing Article 8a(1) of Regulation (EC) No 765/2006 concerning restrictive measures in view of the situation in Belarus and the involvement of Belarus in the Russian aggression against Ukraine. „Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej”. Nr 65, 3 czerwca 2022. [dostęp 2023-04-12]. (ang.).