Bogusław Lachowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bogusław Lachowicz
Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1900
Brzeżany

Data i miejsce śmierci

11 czerwca 1985
Wolverhampton

Pozycja

bramkarz

Informacje klubowe
Klub

Pogoń Lwów

Bogusław Józef Lachowicz (ur. 15 listopada 1900 w Brzeżanach, zm. 11 czerwca 1985 w Wolverhampton) – polski piłkarz, mistrz Polski (1925, 1926).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 15 listopada 1900 w Brzeżanach[1]. Był wychowankiem Pogoni Lwów, w której barwach występował od 1914, grał na pozycji bramkarza[1][2][3] W latach 1921-1922 występował w Wojskowym KS Wilno, następnie powrócił do Pogoni[1]. Z lwowskim klubem sięgnął dwukrotnie po mistrzostwo Polski (1925 - zagrał w dwóch spotkaniach, 1926 - zagrał we wszystkich dziewięciu spotkaniach). W sezonie ligowym 1927 wystąpił w ośmiu spotkaniach, zajmując z drużyną 4. miejsce[1].

Był absolwentem Państwowej Akademii Handlowej we Lwowie (1924)[1]. W Wojsku Polskim został awansowany na stanowisko porucznika piechoty ze starszeństwem z 2 stycznia 1932[4]. W 1934 był oficerem rezerwowym lwowskiego 26 pułku piechoty[5]. Po wybuchu II wojny światowej przedostał się przez Węgry, Bliski Wschód i Włochy na Zachód[2]. Mianowany na stopień kapitana[2]. Po wojnie osiadł w Londynie[2].

Był żonaty z Jadwigą (do 1959 zamieszkiwała w Polsce)[2]. Od 1972 oboje zamieszkiwali w Wolverhampton, gdzie w 1979 obchodzili złoty jubileusz 50-lecia małżeństwa[2]. Zmarł 11 czerwca 1985 w Wolverhampton[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Andrzej Gowarzewski: Lwów i Wilno w ekstraklasie. Dzieje polskiego futbolu kresowego (tom 4 kolekcji klubów), wyd. gia, Katowice 1997, s. 171.
  2. a b c d e f O Lwowianach, Lwowie i Małopolsce Wschodniej. „Biuletyn”. Nr 36, s. 57, Czerwiec 1979. Koło Lwowian w Londynie. 
  3. Mariusz Zięba: Spirydion Albański – lew w bramce. pogon.lwow.net, 2016-08-02. [dostęp 2019-04-15].
  4. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 31.
  5. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 462.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]