Bogusław Michalonek
| Pseudonim |
Idol |
|---|---|
| Data urodzenia |
1959 |
| Data i miejsce śmierci |
22 sierpnia 2015 |
| Instrumenty |
Śpiew, gitara |
| Gatunki | |
| Zawód |
Muzyk |
| Aktywność |
od 1979 |
| Współpracownicy | |
| Ziemowit Kosmowski | |
| Zespoły | |
| Phantom, Enola Gay | |
Bogusław „Idol” Michalonek (ur. 1959[1], zm. 22 sierpnia 2015 w Łodzi[2]) – polski wokalista punk rockowy. Lider zespołów Phantom, Enola Gay, Phantom Neo i Cinema[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z Łodzi, gdzie uczył się w XV Liceum Ogólnokształcącym. Dzięki wujkowi – byłemu żołnierzowi Armii gen. Andersa, który nie zdecydował się powrócić do Polski, lecz zamieszkał w Londynie – miał możliwość poznać brytyjskiego punk rocka. Na zaproszenie krewnego odwiedził Wielką Brytanię, gdzie poznał londyńskie kapele punkowe. Zainspirowany, w 1979 został współzałożycielem, liderem i wokalistą jednej z pierwszych kapel tego gatunku w Polsce – Phantom. W późniejszym okresie śpiewał również w zespołach Enola Gay[3], Phantom Neo i Cinema[2].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Miał żonę – Annę. Małżeństwo miało dziecko. Para rozstała się. W młodości mieszkał na łódzkim osiedlu Teofilów, w późniejszym okresie zamieszkiwał przy al. 1-Maja w Łodzi[3].
Został pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim przy ul. Szczecińskiej w Łodzi[2][3]. Na jego nagrobku nie ma podanej daty urodzenia i śmierci, lecz znajduje się inskrypcja „I may get lost, but I do not fear” Going Slow[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Robert Laska, Bogusław Michalonek – fotografia Robert Laska, Robert Laska, 14 października 1988 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
- ↑ a b c d Bogusław Michalonek [online], FilmPolski [dostęp 2024-01-20] (pol.).
- ↑ a b c d Sławomir Macias, PUNK’S NOT DEAD. Byle trwała pamięć... 40 lat łódzkiego Punk Rocka, „Kronika Miasta Łodzi” (1/2 (84/85)), 2019.