Licencję żużlową zdobył w 1969 roku. Do 1984 r. reprezentował barwy Stali Gorzów Wielkopolski, odnosząc szereg sukcesów w postaci zdobycia 12 medali Drużynowych Mistrzostw Polski (złote – 1973, 1975, 1976, 1977, 1978, 1983; srebrne – 1971, 1974, 1979, 1981, 1984 i brązowy – 1982) oraz 5 medali Mistrzostw Polski Par Klubowych (złote – 1975, 1977; srebrny – 1984, brązowe – 1982, 1983). W latach 1985–1988 startował jako jeżdżący trener w Unii Tarnów.
Bogatą sportową karierę zakończył wypadek, jakiemu uległ w Rybniku 4 maja 1988 r. podczas finału Mistrzostw Polski Par Klubowych, w wyniku którego doznał m.in. złamania kręgosłupa (do dnia dzisiejszego porusza się za pomocą wózka inwalidzkiego). Po długim okresie rehabilitacji powrócił do sportu, szkoląc w Tarnowie młodych adeptów żużla.
Za swoją życiową postawę otrzymał wiele nagród, m.in. "Zwycięzca za metą", "Człowiek Roku Wśród Osób Niepełnosprawnych" oraz w 2001 medal Kalos Kagathos.
