Borys Fiłatow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Borys Fiłatow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 marca 1972
Dniepropetrowsk

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik, przedsiębiorca

Alma Mater

Dniepropetrowski Uniwersytet Państwowy

Partia

UKROP

podpis
Odznaczenia
Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina)

Borys Albertowycz Fiłatow, ukr. Борис Альбертович Філатов (ur. 7 marca 1972 w Dniepropetrowsku[1]) – ukraiński polityk, prawnik i przedsiębiorca, poseł do Rady Najwyższej, od 2015 prezydent Dniepru.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył historię i prawo na Dniepropetrowskim Uniwersytecie Państwowym, uzyskał stopień kandydata nauk w zakresie prawa w Odeskiej Akademii Prawniczej. Pracował jako nauczyciel akademicki, uzyskał uprawnienia adwokata, zajmował się doradztwem prawnym m.in. w przedsiębiorstwach kontrolowanych przez Ihora Kołomojskiego[2]. Od 2005 do 2010 prowadził własny program w telewizji 9 Kanał należącej do grupy Prywat, następnie w jednej z regionalnych stacji telewizyjnych[2].

W marcu 2014 został pełniącym obowiązki wicegubernatora, a w maju tegoż roku wicegubernatorem w Dniepropetrowskiej Obwodowej Administracji Państwowej[1] (urząd gubernatora sprawował wówczas Ihor Kołomojski). W wyborach w październiku 2014 uzyskał mandat posła do Rady Najwyższej[1].

Współtworzył następnie partię UKROP[3]. W 2015 został wybrany na urząd prezydenta ówczesnego Dniepropetrowska, pokonując w drugiej turze głosowania Ołeksandra Wiłkuła[4]. W 2020 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję[5].

Jest żonaty, ma dwie córki. Odznaczony Orderem „Za zasługi” III klasy (2014)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Nota biograficzna na stronie dovidka.com.ua. [dostęp 2015-11-23]. (ukr.).
  2. a b Филатов Борис Альбертович. liga.net. [dostęp 2015-11-23]. (ros.).
  3. Ukraina: sprawa kryminalna czy polityczna?. pism.pl, 2 listopada 2015. [dostęp 2015-11-23].
  4. Borys Filatov becomes Dnipropetrovsk mayor – election commission. 17 listopada 2015. [dostęp 2015-11-23]. (ang.).
  5. Результати 2 туру виборів у Дніпрі: розгромна перемога Філатова. 24tv.ua, 23 listopada 2020. [dostęp 2020-11-23]. (ukr.).