Branże opresyjne

Branże opresyjne – w teorii i praktyce public relations rozumiane jako gałęzie gospodarki, które kryzys wizerunkowy mają automatycznie wpisane w profil działalności. Podmioty funkcjonujące w ramach branż opresyjnych są w szczególny sposób narażone na doświadczenia sytuacji kryzysowych^[1].

Wśród branż opresyjnych dominują firmy publiczne, spożywcze, farmaceutyczne i telekomunikacyjne^[2]. Działanie w ramach wymienionych branż wymaga specyficznego podejścia. Przedsiębiorstwa funkcjonując w skali branż opresyjnych częściej muszą mierzyć się na przykład z oskarżeniami publicznymi, których źródłem jest Internet^[3].

Głównymi cechami tych branż są^[4]:

duża zależność podmiotów funkcjonujących w ich ramach od czynników makroekonomicznych,
istotny wpływ na podmioty z branży fazy cyklu koniunkturalnego,
specyfika produktu/usługi wyrażająca się w podatności na błędy lub/i potencjalne zarzuty ze strony klientów/konsumentów,
duża elastyczność cenowa produktów oferowanych przez podmioty funkcjonujące w branży,
prowadzenie działań promocyjnych w szeregu mediów, w tym w mediach drażliwych kryzysowo (media społecznościowe),
potencjalnie duże zagrożenie wynikające ze stosowania produktu/usługi (sfera zdrowotna, ekologia),
gwałtowny przebieg zmian w podmiotach należących do branż opresyjnych,
permanentna obserwacja firm z branży przez otoczenie za pośrednictwem mediów.

Branże opresyjne[edytuj | edytuj kod]

Przykłady branż, w ramach których podmioty mierzą się ze zdecydowanie większym ryzykiem wystąpienia kryzysu wizerunkowego^[5]:

sektor publiczny
branża spożywcza
branża farmaceutyczna
branża telekomunikacyjna
sektor medyczny / opieka zdrowotna
bankowość / finanse
górnictwo
branża budowlana
ubezpieczenia
energetyka
sektor paliwowy

Wymienione branże są wynikową badań przeprowadzonych między innymi w ramach Kongresu Public Relations, w roku 2018^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Przemysław Szuba, Komunikacja kryzysowa. Analiza sektora agencji public relations, Wydawnictwo Newsline, Rzeszów 2022, ISBN 978-83-965447-0-4
↑ DariuszD. Tworzydło DariuszD., PrzemysławP. Szuba PrzemysławP., Podatność kryzysowa wiodących branż polskiej gospodarki, „Studia Medioznawcze” (3), 2019, s. 247–264, DOI: 10.33077/uw.24511617.ms.2019.2.107, ISSN 2451-1617 [dostęp 2023-03-23] (pol.).
↑ Rola profilaktyki antykryzysowej z perspektywy największych polskich przedsiębiorstw oraz agencji public relations na podstawie badań eksperckich – Marketing Instytucji Naukowych i Badawczych – Kwartalnik Naukowy Instytutu Lotnictwa [online] [dostęp 2023-03-23] (pol.).
↑ Dariusz Tworzydło, Przemysław Szuba, Norbert Życzyński, Zarządzanie kryzysem wizerunkowym z perspektywy agencji public relations. Analizy, tendencje, uwarunkowania, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 2021, ISBN 978-83-7934-462-8.
↑ Jak skutecznie przeprowadzić organizację przez kryzys wizerunkowy [online], www.pr-manager.pl [dostęp 2023-03-23] (pol.).

[:0-1] Przemysław Szuba, Komunikacja kryzysowa. Analiza sektora agencji public relations, Wydawnictwo Newsline, Rzeszów 2022, ISBN 978-83-965447-0-4

[2] DariuszD. Tworzydło DariuszD., PrzemysławP. Szuba PrzemysławP., Podatność kryzysowa wiodących branż polskiej gospodarki, „Studia Medioznawcze” (3), 2019, s. 247–264, DOI: 10.33077/uw.24511617.ms.2019.2.107, ISSN 2451-1617 [dostęp 2023-03-23] (pol.).

[3] Rola profilaktyki antykryzysowej z perspektywy największych polskich przedsiębiorstw oraz agencji public relations na podstawie badań eksperckich – Marketing Instytucji Naukowych i Badawczych – Kwartalnik Naukowy Instytutu Lotnictwa [online] [dostęp 2023-03-23] (pol.).

[4] Dariusz Tworzydło, Przemysław Szuba, Norbert Życzyński, Zarządzanie kryzysem wizerunkowym z perspektywy agencji public relations. Analizy, tendencje, uwarunkowania, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 2021, ISBN 978-83-7934-462-8.

[5] Jak skutecznie przeprowadzić organizację przez kryzys wizerunkowy [online], www.pr-manager.pl [dostęp 2023-03-23] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]