Brodawkonos duży
| ||
| Rhinopoma microphyllum[1] | ||
| (Brünnich, 1792) | ||
.jpg)
| ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | nietoperze | |
| Rodzina | brodawkonosowate | |
| Rodzaj | brodawkonos | |
| Gatunek | brodawkonos duży | |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 | ||
| Zasięg występowania | ||
| ||
Brodawkonos duży[3], brodawkonos[4] (Rhinopoma microphyllum) – gatunek ssaka z rodziny brodawkonosowatych[5].
Nazewnictwo zwyczajowe[edytuj | edytuj kod]
W polskiej literaturze zoologicznej gatunek R. microphyllum był oznaczany nazwą „brodawkonos”[4]. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi nadano nazwę „brodawkonos duży”, rezerwując nazwę „brodawkonos” dla rodzaju tych nietoperzy[3].
Średnie wymiary[edytuj | edytuj kod]
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Występuje na suchym bezdrzewnym terenie Środkowego i Bliskiego Wschodu.
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Wielkie kolonie złożone z tysięcy brodawkonosów dużych śpią w ciągu dnia w ruinach dużych budynków, często w świątyniach lub pałacach. Żywią się tylko owadami. Gdy w zimnej porze roku na ich terenach brakuje pokarmu, to wtedy zapadają w sen zimowy. Przed zapadnięciem w sen gromadzą zapasy tłuszczu, które mogą ważyć tyle ile waży sam osobnik. Dzięki nim zwierzęta te mogą obyć się bez pokarmu, nawet do kilku tygodni. Podczas snu zimowego, zapasy te zostają całkowicie zużyte.
Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]
Okres godowy brodawkonosa dużego przypada na początek wiosny. Samica po ciąży trwającej około 4 miesięcy wydaje na świat jedno młode, które przestaje ssać mleko po 8 tygodniach. Dojrzałość płciową osiągają dopiero po ukończeniu 2 roku życia.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rhinopoma microphyllum, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ A. Monadjem, J. Palmeirim, S. Aulagnier, Rhinopoma microphyllum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015 [online], wersja 2015-3 [dostęp 2015-09-24] (ang.).
- ↑ a b Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 97. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 31, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Rhinopoma microphyllum. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2013-07-11]