Przejdź do zawartości

Bruce Taafe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bruce Taafe
Pełne imię i nazwisko

Bruce Stanton Taafe

Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1944
Melbourne

Data śmierci

29 kwietnia 2018

Rugby union
Pozycja

młynarz

Kariera juniorska
Lata Zespół
Lindfield Junior Rugby Club
Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
Gordon RFC
1970–1972 Nowa Południowa Walia 7 (0)
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
1969–1972  Australia 3 (4)

Bruce Taafe (ur. 13 sierpnia 1944 w Melbourne, zm. 29 kwietnia 2018) – australijski rugbysta grający na pozycji młynarza, reprezentant kraju, działacz antyapartheidowy.

Grał w rugby w Lindfield Junior Rugby Club oraz w Knox Grammar School, którą reprezentował także w krykiecie[1]. Związany był z klubem Gordon RFC, z którym doszedł do finału Shute Shield w roku 1967[1][2]. Został wybrany do stanowej drużyny Nowej Południowej Walii, w której rozegrał siedem spotkań[3][4].

W 1969 roku został powołany do australijskiej reprezentacji na tournée do RPA, zagrał tam w jednym z testmeczów, a odniesiona wówczas kontuzja wyeliminowała go z reszty spotkań. Zetknął się wówczas z apartheidem i jego wpływem na południowoafrykańskie społeczeństwo[5]. Trzy lata później zagrał w obydwu testmeczach przeciw Francuzom[1][6].

Gdy Springboks zaplanowali tournée po Australii w 1971 roku, Taafe przyłączył się do protestu ówczesnych reprezentantów Australii zapoczątkowanego przez Tony’ego Abrahamsa, w którym uczestniczyli również Jim Boyce, Jim Roxburgh, Barry McDonald, Terry Forman i Paul Darveniza – zawodnicy ci oświadczyli, iż nawet w przypadku powołania nie wystąpią w meczach przeciwko wybranej ze względu na rasę reprezentacji RPA[7][8], przez co uznani zostali wówczas za hańbę narodu[9]. Wizyta południowoafrykańskich rugbystów wywołała masowe demonstracje, strajki związków zawodowych oraz wprowadzenie stanu wyjątkowego w Queensland. W roku następnym nowo wybrany premier Australii, Gough Whitlam, wprowadził zatem zakaz kontaktów sportowych z RPA[7]. Wydarzenia te opisano w filmie dokumentalnym Political Football wyemitowanym po raz pierwszy przez Australian Broadcasting Corporation w 2005 roku[9][10].

Za swoją postawę z rąk Nelsona Mandeli otrzymał Medal of Freedom[1].

Żonaty z Chez, trójka dzieci: Patrick, Christopher i Jordan[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Vale Wallaby #530, Bruce Taafe. rugby.com.au. [dostęp 2020-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-04)]. (ang.).
  2. VALE BRUCE TAAFE. gordonrugby.com.au. [dostęp 2020-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-28)]. (ang.).
  3. HSBC Waratahs Representatives :: All-Time. waratahs.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2014-07-09]. (ang.).
  4. SUFC Waratahs. sydneyunirugby.com.au. [dostęp 2013-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-01)]. (ang.).
  5. House of Representatives 21 May 1970 27th Parliament · 2nd Session. historichansard.net. [dostęp 2020-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-28)]. (ang.).
  6. Bruce Taafe @ ESPN Scrum. en.espn.co.uk. [dostęp 2020-01-21]. (ang.).
  7. a b Rugby's magnificent seven turned their backs on ugly face of apartheid. smh.com.au. [dostęp 2013-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-09)]. (ang.).
  8. Springboks facing black dawn. foxsports.com.au. [dostęp 2013-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-04)]. (ang.).
  9. a b Political Football. abc.net.au. [dostęp 2013-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-01)]. (ang.).
  10. Political Football. smh.com.au. [dostęp 2013-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-04)]. (ang.).
  11. Bruce Taafe. tributes.smh.com.au. [dostęp 2020-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-04)]. (ang.).