Business Motivation Model

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Business Motivation Model

Business Motivation Model (BMM) jest wykorzystywany w architekturze korporacyjnej jako część opisu organizacji. Stanowi schemat i strukturę do dalszego rozwoju, komunikowania i zarządzania wysokopoziomowym planem biznesowym organizacji w uporządkowany sposób[1]. W szczególności BMM:

  • identyfikuje czynniki które motywują powstanie planu,
  • identyfikuje i definiuje elementy planu oraz
  • określa, jak wymienione elementy są ze sobą powiązane (tj. określa relacje między elementami planu).

Elementy BMM[edytuj | edytuj kod]

„BMM ujmuje wymagania biznesowe w różnych wymiarach w celu uzasadnienia w systematyczny sposób, dlaczego Biznes chce coś robić, do czego dąży, jak zamierza to osiągnąć oraz w jaki sposób ocenia rezultaty.”[2]

Elementy BMM:

  • Ends (Cele): Co (w odróżnieniu od jak) Biznes chce osiągnąć
  • Means (Środki): Jak Biznes zamierza osiągnąć swoje cele
  • Directives (Dyrektywy): Reguły oraz polityki które ograniczają oraz wpływają na stosowanie dostępnych środków
  • Influencers (Wywierający wpływ): Mogą powodować zmiany, które wywierają wpływ na sposób, w jaki organizacja osiąga swoje cele albo jak korzysta ze środków. Wywierający wpływ są z definicji neutralni.
  • Assessment: Jest to osąd Wywierającego wpływ mający określone konsekwencje w zakresie zdolności organizacji do używania środków albo osiągania celów.

Historia BMM[edytuj | edytuj kod]

BMM został stworzony przez Business Rules Group (BRG)[3]

W 2005 podjęto decyzję o przekazaniu standardu do Object Management Group (OMG)

W sierpniu 2008 ukazała się wersja 1.0.

W maju 2010 wersja 1.1 specyfikacja została opublikowana.

Standardy powiązane[edytuj | edytuj kod]

Semantics of Business Vocabulary and Business Rules (SBVR)

Inne powiązane standardy: POLDAT oraz Zachman Framework.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]