Bussecz
Bussecz w roku 1374 jako Bussecz, w roku 1476 jako silva Buzecz – dziś nie istnieje [a][b], znajdował się na północ od klasztoru świętokrzyskiego, na północny zachód od Wólki Milanowskiej i na północ od Lechowa, zapewne na północnych stokach Wału Małacentowskiego (okolice miejscowości Małacentów i po drugiej stronie wału Zamkowej Woli i Paprocic), na północ od przysiółka Poddębie[1]. Obecnie Powiat kielecki, gmina Łagów.
Podległość administracyjna świecka i kościelna[edytuj | edytuj kod]
Powiat sandomierski, parafia nieznana.
Własność[edytuj | edytuj kod]
Duchowna - klasztor świętokrzyski
Topografia, granice miejscowości, obiekty fizjograficzne[edytuj | edytuj kod]
W roku 1374 granice Raszkowic (dziś wieś także nieistniejąca) rozciągają się od ścieżki wsi Lechówek do Bussecza.
W roku 1476 granica między posiadłościami biskupa krakowskiego i klasztoru świętokrzyskiego przebiega między innymi od ścieżki zwanej Lechowska na północ od potoku Grdzonów, a stąd przez las Bussecz na wschód i tu w Busseczu., na końcu Senna, znajduje się kopiec graniczny, stąd zaś granica wiedzie do klucza Brokowskiego biskupstwa włocławskiego[1].
W XVI w. na miejscu wsi Bussecz i Zerzęcin powstały wsie Budzyń [b] i Paprocice.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przyczyna dla których wieś zniknęła z map jest bliżej nieznana , być może była to nietrafiona lokacja klasztorna i związana z tym migracja do innych rozwijających się miejscowych ośrodków.
- ↑ a b Budzyn występuje w przekazie pisemnym w roku 1564-5 jako wieś w powiecie sandomierskim, parafii Nowa Słupia. Położony był wówczas u południowego podnóża Łyśca. Należał do dóbr klasztoru świętokrzyskiego. Dziś także nie istnieje. Jako że występuje w piśmiennictwie w wieku XIV i XV być może związany z nazwą lokalną Bussecz (wówczas brak już zapisów o wsi Bussecz). Natomiast jego lokalizację można wiązać bardziej z obszarami powstałej później wsi Bartoszowiny niż Trzcianki.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kodeks dyplomatyczny Małopolski, t. I—IV, wyd. F. Piekosiński T.III str.864.
- Biblioteka Zakładu im. Ossolińskich we Wrocławiu rps 93 str.221.
- Marek Derwich, Materiały do słownika historyczno-geograficznego dóbr i dochodów dziesięcinnych benedyktyńskiego opactwa św. Krzyża na Łysej Górze do 1819 r., Wrocław: Pracownia Badań nad Dziejami Zakonów i Kongregacji Kościelnych (Larhcor) w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego, 2000, ISBN 83-904219-4-1, OCLC 839064255.