CGN
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Zakłady Mechaniczne Dezamet |
| Przeznaczenie | |
| Dane techniczne | |
| Długość |
265 mm |
| Średnica |
30 mm[1] |
| Masa | |
| Typ zapalnika |
bezwładnościowy |
| Użytkownicy | |
| Wojsko Polskie | |
CGN – polski, ćwiczebny granat nasadkowy[1].
Opracowany w Wojskowym Instytucie Technicznym Uzbrojenia[1]. Granaty CGN są miotane przy pomocy kbkg wz. 1960 i karabinka-granatnika wz. 1960/72[1]. Przy użyciu naboju miotającego UNM wz. 1943/60 uzyskują prędkość początkową 90,5 m/s i zasięg do 600 m[1]. Używany do imitacji strzelań artyleryjskich[1].
Po uderzeniu granatu w przeszkodę i zadziałaniu ładunku dymno-błyskowego następuje gwałtowny wypływ gazowych produktów spalania, co daje efekt dźwiękowy i dymny podobny do wybuchu pocisku artyleryjskiego[1]. Głowica, stabilizator i mechanizm odpalający w granacie są wielokrotnego użycia, a elementem wymiennym jest nabój[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7.