Zasłonak brązowoliliowy
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
zasłonak brązowoliliowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Calonarius arcuatorum (Rob. Henry) Niskanen & Liimat. Fungal Diversity: 10.1007/s13225-022-00499-9, [40] (2022) | |
Zasłonak brązowoliliowy (Calonarius arcuatorum (Rob. Henry) Niskanen & Liimat.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Calonarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1939 r. Robert Henry, nadając mu nazwę Cortinarius arcuatorum. Obecną nazwę nadali mu Tuula Niskanen i Kare Liimatainen w 2022 r.[1] Synonimy[2]:
- Cortinarius arcuatorum Rob. Henry 1939
- Cortinarius fulvoincarnatus f. arcuatorum Rob. Henry 1958
- Phlegmacium arcuatorum (Rob. Henry) M.M. Moser 1953
- Phlegmacium arcuatorum (Rob. Henry) M.M. Moser 1960[2].
Andrzej Nespiak w 1975 r, opisał ten gatunek pod nazwą zasłonak brązowolila. Władysław Wojewoda w 2003 r. uznał tę nazwę za nieprawidłową gramatycznie i zaproponował nazwę zasłonak brązowoliliowy[3]. Jest już niespójna z aktualną nazwą naukową[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 5–12 cm, początkowo półkulisty z podgiętym brzegiem, później wypukły, w końcu płaski. Skóra kapelusza pomarańczowo-brązowa lub różowo-brązowa, w młodości bywa fioletowa i ozdobiona białymi kawałkami welonu, w wieku dorosłym naga. W stanie wilgotnym śliska. Zasnówka biała[4].
Dość gęste, w młodości jasnofioletowe, później szare z nutą fioletu, a na końcu rdzawobrązowe[4].
Wysokość 5–10 cm, grubość 1–2 cm, cylindryczny, z szeroką odgraniczoną bulwą o średnicy do 3,5 cm, białawą, fioletową[4].
Białawy, lekko purpurowo marmurkowy. Aromat niewyraźny, czasem lekko miodowy, owocowy lub słodowy. Smak jest nieprzyjemny, gorzki[4].
- Cechy mikroskopowe
Zarodniki o kształcie od migdałowatego do cytrynowatego i wymiarach 9–12 × 6–7 µm. Powierzchnia średnie do grubo brodawkowata[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Znane jest występowanie tego gatunku tylko w Europie[5]. W Polsce do 2003 r. znane było tylko jedno stanowisko: W 1975 r. podał go Andrzej Nespiak w Wielkopolskim Parku Narodowym. Rósł na ziemi w lesie liściastym pod grabami i bukami[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Index Fungorum [online] [dostęp 2023-01-15].
- ↑ a b Species Fungorum [online] [dostęp 2023-01-15].
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e Cortinarius arcuatorum Rob. Henry 1939 pavučinec fialovolemý [online] [dostęp 2021-09-27].
- ↑ Mapa zasięgu Cortinarius arcuatorum Rob.Henry [online] [dostęp 2021-09-27].