Carinodula
| Carinodula | |
| Gordon, Pakaluk et Ślipiński, 1989 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj |
Carinodula |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Carinodula campbelli Gordon, Pakaluk et Ślipiński, 1989 | |
Carinodula – rodzaj chrząszczy z rodziny biedronkowatych i podrodziny Microweiseinae. Obejmuje dwa opisane gatunki.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Kladogram Microweiseinae wg Szawaryna i innych, 2020 (uproszczono)[1]
|
Rodzaj i gatunek typowy opisane zostały po raz pierwszy w 1989 roku przez Roberta Gordona, Jamesa Pakaluka i Stanisława Adama Ślipińskiego[2]. Kolejny gatunek opisany został w 2015 roku przez Hannę M. Bares i Michaela A. Iviego. Do rodzaju zalicza się więc dwa opisane gatunki[3]:
- Carinodula campbelli Gordon, Pakaluk et Ślipiński, 1989
- Carinodula chiapanensis Bares et Ivie, 2015
Z analizy filogenetycznej przeprowadzonej w 2020 roku przez Karola Szawaryna, Jaroslava Větrovca i Wiolettę Tomaszewską wynika zajmowanie przez Carinodula pozycji bazalnej w obrębie Carinodulini, a więc siostrzanej względem kladu obejmującego rodzaje Carinodulina, Ruthmuelleria i Carinodulinka[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcze o wydłużonym, spłaszczonym ciele długości od 1,3 do 1,54 mm, około dwukrotnie dłuższym niż szerokim. Ubarwienie mają żółtawobrązowe do jasnobrązowego z jaśniejszymi czułkami i odnóżami. Wierzch ciała porośnięty jest jednorodnymi, długimi, jasnymi włoskami[4][3].
Głowa jest poprzeczna, podgięta, odsłonięta. Tentorium ma rozbieżne gałęzie tylne i pozbawione jest corpotentorium. Czułki umieszczone są przed oczami, zbudowane z jedenastu członów, z których te pierwszego do trzeciego są podłużne, ósmy i dziewiąty szersze niż dłuższe, a dwa ostatnie formują wyraźną buławkę. Frontoklipeus jest wokół panewek czułkowych płytko wykrojony, po bokach obrzeżony. Bruzdy podczułkowe są krótkie. Oczy zbudowane są z od 17 do 29 dużych omatidiów. Poprzeczna warga górna ma zredukowane tormae. Żuwaczki mają dwuzębne wierzchołki, wąskie i zaostrzone części molarne ze słabo wykształconym ząbkiem przednasadowym oraz zredukowane prosteki. Głaszczki szczękowe osiągają połowę długości czułków, drugi człon mają wydłużony, a czwarty podługowato-owalny, nożowaty. Warga dolna ma prostokątną, tak szeroką jak podbródek bródkę oraz krótszy od głaszczków wargowych języczek. Głaszczki wargowe budują trzy człony, z których pierwszy jest krótki, drugi długi i walcowaty, a ostatni krótszy od poprzedniego. Wydłużona gula wydzielona jest słabo zaznaczonymi szwami gularnymi[4][3].
Przedplecze jest poprzeczne, pozbawione dołków, o tępo ząbkowanych krawędziach bocznych i z żeberkami sublateralnymi ciągnącymi się od przedniej do tylnej krawędzi. Tarczka ma formę poprzecznego trójkąta. Pokrywy mają rozpłaszczone krawędzie boczne i ukośne, szerokie, ku tyłowi zwężone, dochodzące do połowy długości odwłoka epipleury. Skrzydła tylnej pary są całkowicie zanikłe. Płaskie przedpiersie ma wąski wyrostek międzybiodrowy o zaokrąglonym wierzchołku. Poprzeczne zapiersie ma zaokrąglone linie udowe. Odnóża mają smukłe uda i golenie oraz pozornie trójczłonowe stopy[4][3].
Odwłok ma sześć widocznych na spodzie sternitów (wentrytów), z których pierwszy jest dłuższy niż trzy następne razem wzięte i zaopatrzony w V-kształtne lub ścięte z tyłu linie udowe. Samiec ma edeagus o niesymetrycznym tegmenie, bardzo długim, cienkim i poskręcanym prąciu oraz pozbawiony paramer. Samica ma L-kształtną spermatekę z bulwiastym gruczołem dodatkowym i bez infundibulum oraz trójkątne pokładełko z wydłużonymi, walcowatymi gonostylikami[4][3].
Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
Przedstawiciele rodzaju znani są z południowego Meksyku, gdzie zamieszkują pasmo Sierra Madre de Chiapas oraz środkową część Los Altos de Chiapas[4][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b K. Szawaryn, J. Větrovec, W. Tomaszewska. A new tribe of the ladybird beetle subfamily Microweiseinae (Coleoptera: Coccinellidae) discovered on an island in the North Atlantic Ocean. „Insects”. 11 (367), s. 1-14, 2020. DOI: 10.3390/insects11060367.
- ↑ R.D. Gordon, J. Pakaluk, S.A. Ślipiński. Carinodulini: a new tribe of Sticholotidinae based upon a new genus and species from Mexico (Coleoptera: Coccinellidae). „The Coleopterist Bulletin”. 43, s. 359–364, 1989.
- ↑ a b c d e f H.M. Bares, M.A. Ivie. A Second Species of Carinodula Gordon, Pakaluk, and Ślipiński (Coleoptera: Coccinellidae: Microweiseinae: Carinodulini). „The Coleopterists Bulletin”. 69 (4), s. 739-743, 2015. DOI: 10.1649/0010-065X-69.4.739.
- ↑ a b c d e H.E. Escalona, A. Ślipiński. Generic revision and phylogeny of Microweiseinae (Coleoptera: Coccinellidae). „Systematic entomology”. 37 (1), s. 125–171, 2012. DOI: 10.1111/j.1365-3113.2011.00601.x.