Borczyniec
(Przekierowano z Carpocoris)
| Carpocoris | |
| Kolenati, 1846 | |
 Carpocoris pudicus | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj |
Carpocoris |
Borczyniec[1] (Carpocoris) – rodzaj pluskwiaków z rodziny tarczówkowatych.
Pluskwiaki o gęsto punktowanym, owalnym w obrysie ciele. Głowa wyposażona w wolny, pozbawiony podłużnego żeberka nadustek. Trzy końcowe człony czułków czarne, a pozostałe jaśniejsze, trzeci wyraźnie krótszy od drugiego. W częściach nasadowych szwów pleuralnych obecne czarne plamki. Śródpiersie z żeberkiem między biodrami. Na pleurytach zatułowia gruczoły zapachowe z długim kanałem wyprowadzającym, o otworach położonych z dala od bioder. Odwłok o drugim widocznym sternicie pozbawionym skierowanego w przód wyrostka[2].
Rodzaj palearktyczny. W Polsce występują 3 gatunki: C. fuscipinus, C. melanocerus i C. purpureipennis[2].
Należą tu m.in.[3]:
- Carpocoris coreanus Distant, 1899
- Carpocoris cyrenaicus Tamanini, 1958
- Carpocoris fuscispinus (Boheman, 1851) – borczyniec owocowy
- Carpocoris horvathi Tamanini, 1962
- Carpocoris mediterraneus Tamanini, 1958 – borczyniec śródziemnomorski
- Carpocoris melanocerus (Mulsant & Rey, 1852)
- Carpocoris pudicus (Poda, 1761) – borczyniec purpurowy
- Carpocoris purpureipennis (DeGeer, 1773) – borczyniec południowy
- Carpocoris seidenstueckeri Tamanini, 1959
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tarczówkowate. [w:] Przyroda Świętokrzyska [on-line]. [dostęp 2019-07-12].
- ↑ a b Jerzy A. Lis: Klucze do oznaczania owadów Polski. T. XVIII: Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera. Cz. zeszyt 14: Tarczówkowate - Pentatomidae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 2000. ISBN 83-88518-05-4.
- ↑ Carpocoris. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2016-06-05].