Caryospora maxima
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Caryospora maxima |
| Nazwa systematyczna | |
| Caryospora maxima Modry, Koudela, AI-Oran i Amr, 1999 | |
Caryospora maxima – gatunek pasożytniczych pierwotniaków należący do rodziny Eimeriidae z podtypu Apicomplexa, które kiedyś były klasyfikowane jako protista. Występuje jako pasożyt węży[1]. C. maxima cechuje się oocystą zawierającą jedną sporocystę[2]. Z kolei każda sporocysta zawiera 8 sporozoitów[2].
Obecność tego pasożyta stwierdzono u Psammophis schokari[1] należącego do rodziny połozowatych (Colubridae).
Występuje na terenie Azji w Jordanii.
Sporulowana oocysta[edytuj | edytuj kod]
Jest kształtu sferoidalnego, posiada 2 ściany[1] o łącznej grubości około 2 μm[1], osłonka zewnętrzna lekko brązowawa o grubości 1,5 μm[1]. Oocysta posiada następujące rozmiary: długość 40–46 μm, szerokość 40–44 μm[1]. Brak mikropyli, wieczka biegunowego oraz ciałka biegunowego[1].
Sporulowana sporocysta i sporozoity[edytuj | edytuj kod]
Sporocysty kształtu wydłużonego owoidu o długości 21–22 μm, szerokości 16–17 μm[1]. Ściana oocysty przeźroczysta o grubości 0,5 – 0,75 μm[1]. Występuje ciałko Stieda kształtu pokrętła o wysokości 1 μm i szerokości 3 μm[1]. Substieda body (SBB) kształtu elipsoidalnego o wymiarach 4 μm wysokości i 4,5 μm szerokości[1]. Parastieda body (PSB) nie występuje. Występuje ciałko resztkowe sporocysty w postaci centralnie umieszczonej, skupionej masy ziarnistości występujących centralnie i ułożonych pomiędzy sporozoitami[1]. Sporozoity w kształcie kiełbasek, ułożonych wokół ciałka resztkowego sporocysty, jądro położone centralnie[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Modry, D., Koudela, B.,AI-Oran, R.M. and Amr, Z.S.. Caryospora maxima sp. n. (Apicomplexa: Eimeriidae), new coccidia from Forskal sand snake, Psammophis sehokari (Serpentes: Colubridae) from lava desert of Jordan. „Folia Parasitologica”. 46, s. 96-98, 1999.
- ↑ a b Tirth R. Ghimire. Redescription of Genera of Family Eimeriidae Minchin, 1903. „International Journal of Life Sciences”. 4, s. 26-47, 2010.