Celownik dioptryjny
Celownik dioptryjny (diopter) – mechaniczny celownik strzelecki, wyposażony w przeziernik z otworem o bardzo małej średnicy (ok. 1,5 mm, a niekiedy nawet poniżej 1 mm). Stosowany przede wszystkim w broni sportowej[1][2].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
W porównaniu ze standardowym celownikiem przeziernikowym posiadającym około 3 mm otwór, w celowniku dioptryjnym został on znacznie pomniejszony, a sama płytka przeziernika całkowicie zasłania oko strzelca. Konstrukcja taka znacząco zwiększa głębię ostrości, przez co muszka i cel pozostają wyraźnie widoczne niemal na każdym dystansie, dzięki czemu celownik tego typu wyróżnia się bardzo wysoką precyzją[2].
Wadą diopterów jest jednak drastyczne ograniczenie pola widzenia, przez co obserwacja otoczenia celu staje się praktycznie niemożliwa. Przy używaniu celownika dioptryjnego znacząco utrudnione jest również adaptowanie się do zmiany dystansu, a samo celowanie wymaga od strzelca idealnie powtarzalnego składania się do strzału[2].
Cechy te sprawiają, że zakres jego praktycznego stosowania pozostaje ograniczony, zawężając się głównie do strzelectwa sportowego, w którym wymagana jest wysoka precyzja, a wielkość celu i dystans do niego są z góry ustalone i powtarzalne[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mała Encyklopedia Wojskowa Tom 1 ↓, s. 216.
- ↑ a b c d Tadeusz Jakliński, Szczerbinka, przeziernik, diopter – różnice i przeznaczenie [online], MILMAG, 25 sierpnia 2022 [dostęp 2024-04-04] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mała Encyklopedia Wojskowa (A-J). T. 1. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
