Cerkiew Aleksandra Newskiego w Kijowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew św. Aleksandra Newskiego
Церква Олександра Невського
Ilustracja
Państwo

 ZSRR

Republika związkowa

 Ukraińska SRR

Miejscowość

Kijów

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Położenie na mapie Kijowa
Mapa konturowa Kijowa, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Aleksandra Newskiego – miejsce gdzie się znajdowała”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Aleksandra Newskiego – miejsce gdzie się znajdowała”
Położenie na mapie Kijowa i obwodu kijowskiego
Mapa konturowa Kijowa i obwodu kijowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Aleksandra Newskiego – miejsce gdzie się znajdowała”
50,446432°N 30,538167°E/50,446432 30,538167

Cerkiew Aleksandra Newskiego (ukr. Церква св. Олександра Невського) – cerkiew prawosławna wzniesiona w latach 1889–1890 i zniszczona w latach 30. XX wieku z rozkazu władz stalinowskich.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budowa cerkwi związana była z rozwojem urbanistycznym i ludnościowym Kijowa. W 1887 powołany został komitet zbierający środki na ten cel, w skład którego wchodzili jedni z najbogatszych mieszkańców Kijowa – Jakiw Werner, Mychajło Dehteriew, Mykoła Tereszczenko, Fedir Tereszczenko i inni. Prace budowlane rozpoczęły się w 1888, a 27 sierpnia 1889 miało miejsce poświęcenie cerkwi. Obiekt był zaprojektowany na potrzeby około czterystuosobowej parafii, a część jego wyposażenia, w tym siedem dzwonów i elementy konstrukcyjne imponującej kopuły głównej została przywieziona z Moskwy. Z kolei zewnętrzną dekorację malarską wykonał petersburski artysta Tronin, natomiast część akcesoriów liturgicznych przeniesiono z cerkwi Spaskiej na Berestowie (m.in. księgi z XVII wieku i krzyż należący do Pietra Mohyły).

Nie wiadomo, kiedy dokładnie po rewolucji październikowej została zniesiona parafia. W latach 30. cerkiew została uznana za nieposiadającą większej wartości artystycznej i przeznaczona do rozbiórki. Na jego miejscu planowano wznieść kompleks budynków rządowych.

W 1944 na miejscu zajmowanym wcześniej przez cerkiew został pochowany Nikołaj Watutin, radziecki generał śmiertelnie ranny w walkach z UPA. W 1948 na jego grobie wzniesiono pomnik wojskowego (już nieistniejący).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]