Cerkiew Narodzenia Matki Bożej w Bereściu
cerkiew parafialna | |||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||
Diecezja | |||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|
Cerkiew Narodzenia Matki Bożej – unicka, a następnie prawosławna cerkiew w Bereściu, zniszczona po II wojnie światowej.
Unicka cerkiew w Bereściu powstała w XVII w. (dokładna data jej utworzenia nie została ustalona). W 1759 w miejscowości działała drewniana cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, pozostająca pod patronatem szlacheckim. W 1840 uczęszczało do niej 493 parafian[1].
W 1875, w ramach likwidacji unickiej diecezji chełmskiej, parafia w Bereściu została przymusowo przyłączona do prawosławnej eparchii warszawskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego[1]. Prawosławna parafia nadal korzystała z pounickiej cerkwi, nowej budowli sakralnej we wsi nie wzniesiono[2].
W 1915 wierni prawosławni z Bereścia udali się na bieżeństwo, przez co cerkiew została porzucona. Do użytku liturgicznego przywrócono ją w 1919, za zgodą władz niepodległej Polski, które wystawiły jednemu z prawosławnych duchownych stosowną delegację[3]. Budowla została uszkodzona w toku działań I wojny światowej, jednak starostwo powiatowe uznało, że powstałe szkody nie uniemożliwiają korzystania z obiektu, ponadto miejscowi katolicy zadeklarowali pomoc w remoncie cerkwi[4]. W 1924 cerkiew w Bereściu była już świątynią parafii należącej do dekanatu hrubieszowskiego i liczącej 4434 wiernych, zaś w 1939 – 4750 wiernych[5]. W 1926 do świątyni przeniesiono utensylia z zamkniętej cerkwi w Zaborcach[6].
Po wysiedleniach prawosławnej ludności ukraińskiej z Chełmszczyzny cerkiew w Bereściu została opuszczona i po II wojnie światowej rozebrana[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Leksykon historyczny – Bereść. [dostęp 2013-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-05)].
- ↑ Grzesiak K.: Diecezja lubelska wobec prawosławia w latach 1918–1939. Wydawnictwo Archidiecezjalne GAUDIUM, 2010, s. 118. ISBN 978-83-7548-003-0.
- ↑ Grzesiak K.: Diecezja lubelska wobec prawosławia w latach 1918–1939. Wydawnictwo Archidiecezjalne GAUDIUM, 2010, s. 54–55. ISBN 978-83-7548-003-0.
- ↑ Grzesiak K.: Diecezja lubelska wobec prawosławia w latach 1918–1939. Wydawnictwo Archidiecezjalne GAUDIUM, 2010, s. 172. ISBN 978-83-7548-003-0.
- ↑ Grzesiak K.: Diecezja lubelska wobec prawosławia w latach 1918–1939. Wydawnictwo Archidiecezjalne GAUDIUM, 2010, s. 57 i 65. ISBN 978-83-7548-003-0.
- ↑ Grzesiak K.: Diecezja lubelska wobec prawosławia w latach 1918–1939. Wydawnictwo Archidiecezjalne GAUDIUM, 2010, s. 262. ISBN 978-83-7548-003-0.
- ↑ Grzesiak K.: Diecezja lubelska wobec prawosławia w latach 1918–1939. Wydawnictwo Archidiecezjalne GAUDIUM, 2010, s. 557. ISBN 978-83-7548-003-0.