Chełst (dopływ Łeby)
(Przekierowano z Chełst (rzeka))
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Rzeka 2 rzędu | |
| Długość | 32,14 km |
| Źródło | |
| Miejsce | Gościęcino |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Łeba |
| Miejsce | |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Chełst – rzeka, prawostronny dopływ Łeby[1] o długości 32,14 km[2].
Rzeka płynie na Pobrzeżu Koszalińskim. Jej źródła znajdują się na skraju Lasów Lęborskich w okolicach Gościęcina. Środkowy bieg rzeki to meandrowate jary objęte rezerwatem przyrody Borkowskie Wąwozy. Przepływa przez Ciekocinko, Ciekocino i Słajszewo. W dolnym (równoleżnikowym) biegu rzeka przepływa w okolicy Osetnika i latarni morskiej Stilo, wpływając do jeziora Sarbsko. W końcowym odcinku Chełst przepływa przez Łebę i uchodzi do rzeki Łeby w odległości niecałego kilometra od jej ujścia do Bałtyku. Dopływami Chełstu są Bergędzińska Struga, Struga Choczewska, Kanał Biebrowski.
Nazwę Chełst wprowadzono w 1948 r., zastępując poprzednią niemiecką Chaust B.[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 31, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Chełst na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2018-02-20].
- ↑ M.P. z 1948 r. nr 78, poz. 692, s. 21