Chenet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Chenet (w środowisku germańskim zwane też firedog, ildbukke lub Feuerböcke) – figurki kultowe znane z celtyckich, trackich, późnoscytyjskich, dackich i germańskich obszarów kulturowych. W polskiej archeologii określa się je mianem wilków ogniowych[1].

Mają one podłużny kształt (do ok. 25 cm długości) zakończony jedno- lub obustronnie plastycznym wyobrażeniem głowy zwierzęcej (np. barana, wołu). Mogą być one wykonane z gliny, metalu lub z kamienia (krystaliczne łupki z talkiem). Łączy się je z kultem domowego ogniska, kultem przodków lub traktuje jako substytut ofiary.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Michałowski, Milena Teska, Patrycja Kaczmarska, Wilk ogniowy z odciskiem tkaniny płóciennej z miejscowości Daniwszew, gm. Kościelec, pow. kolski, stan. 18, „Studia Barbarica. Profesorowi Andrzejowi Kokowskiemu w 65. rocznicę urodzin”, 2018 [dostęp 2022-02-06].