Chilocorus tumidus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chilocorus tumidus
Leng, 1908
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

Cucujiformia

Nadrodzina

biedronki

Rodzina

biedronkowate

Podrodzina

Coccinellinae

Plemię

Chilocorini

Rodzaj

Chilocorus

Gatunek

Chilocorus tumidus

Chilocorus tumidusgatunek chrząszcza z rodziny biedronkowatych i podrodziny Coccinellinae.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1908 roku przez Charlesa Williama Lenga na łamach „Journal of the New York Entomological Society[1]. Jako miejsce typowe wskazano Fortress Monroe w stanie Wirginia[1][2].

Chrząszcz o szeroko-owalnym, bardzo mocno wysklepionym, półkulistym ciele długości od 4,2 do 5,75 mm i szerokości od 3,75 do 5 mm. Zarys ciała nie jest z tyłu zwężony. Wierzch ciała pozbawiony jest owłosienia, gładki, połyskujący, drobno, ale wyraźnie punktowany. Ubarwienie wierzchu ciała jest ciemnobrązowe do czarnego z parą niewielkich, znacznie mniejszych niż u podobnego C. cacti, poprzecznych plamek na pokrywach o kolorze żółtym do czerwonego. Spód ciała cechuje się dołem głowy i przedpiersiem ciemnobrązowym do czarnego, natomiast śródpiersiem, zapiersiem i spodem odwłoka barwy żółtej lub czerwonej.

Owad nearktyczny, endemiczny dla północno-wschodnich Stanów Zjednoczonych. Znany jest tylko z Wirginii i Marylandu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b C.W. Leng. Notes on Coccinellidae III. „Journal of the New York Entomological Society”. 16, s. 33-44, 1908. 
  2. a b Robert D. Gordon. The Coccinellidae (Coleoptera) of America North of Mexico. „Journal of the New York Entomological Society”. 93 (1), s. 1-912, 1985. New York Entomological Society.