Przejdź do zawartości

Chmielniki (Litwa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chmielniki
Kmelninkai
Państwo

 Litwa

Okręg

 wileński

Rejon

solecznicki

Gmina

Paszki

Populacja (2001)
• liczba ludności


19[1]

Położenie na mapie rejonu solecznickiego
Mapa konturowa rejonu solecznickiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Chmielniki”
Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Chmielniki”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Chmielniki”
Ziemia54°16′30″N 25°36′00″E/54,275000 25,600000

Chmielniki[2] (lit. Kmelninkai) − wieś na Litwie, w gminie rejonowej Soleczniki, 1 km na północny zachód od Paszek, zamieszkana przez 19 ludzi.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów zaścianek w gminie Dziewieniszki, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku należał do dóbr skarbowych Trąby, zamieszkiwało tu 45 osób[3][4].

W latach 1921–1945 wieś i zaścianek leżały w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie oszmiańskim, w gminie Dziewieniszki.

W 1931 wieś w 4 domach zamieszkiwało 21 osób, zaścianek w 3 domach 21 osób[5].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Dziewieniszkach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Holszanach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Dziewieniszkach[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Spis powszechny 2001
  2. Mapy Wojskowego Instytutu Geograficznego "WIELKIE SOLECZNIKI P31 S41", Warszawa, 1935
  3. Chmielniki albo Chmielniszki, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 308.
  4. Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 231
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 31.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 230.