Choroba Divry-Bogaerta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Choroba Divry-Bogaerta, rozlana korowo-oponowa angiomatoza mózgu (ang. Divra-Bogaert disease) – rzadka (opisano pięcioro chorych) choroba neurodegeneracyjna. Występuje rodzinnie. Objawia się drgawkami, początek przypada na 3. dekadę życia. Późniejsze objawy to zaburzenia pola widzenia, bóle głowy o charakterze migrenowym, postępująca demencja. Neuropatologicznie stwierdza się rozlaną angiomatozę (naczyniakowatość) opon i kory mózgowej oraz cechy wtórnej encefalopatii niedokrwiennej. Chorobę opisali Divry i Ludo van Bogaert w 1946 roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Divry P, Van Bogaert L. Une maladie familiale caracterisee par une angiomatose diffuse cortico-meningee non calcifiante et une demyelinisation progressive de la substance blanche. „J Neurol Neurosurg Psychiat”. 9, s. 41-54, 1946. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Neuropatologia Mossakowskiego. Paweł P. Liberski, Wielisław Papierz, Wojciech Kozubski, Iwona Kłoszewska, Mirosław Jan Mossakowski. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2005, s. 637. ISBN 83-89309-63-7.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]