Ciągły monitor glukozy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ciągły monitor glukozy (CGM) to urządzenie używane do ciągłego monitorowania poziomu glukozy we krwi zamiast okresowego monitorowania poziomów glukozy przez pobranie kropli krwi z palca. Jest to znane jako ciągłe monitorowanie glukozy. CGM są używane przez osoby leczące swoją cukrzycę insuliną, na przykład osoby z cukrzycą typu 1, cukrzycą typu 2 lub innymi typami cukrzycy, takimi jak cukrzyca ciążowa.

Ciągły monitor glukozy składa się z trzech części:

  • mały elektrod umieszczony pod skórą
  • nadajnik, który wysyła odczyty z elektrody do odbiornika w regularnych odstępach czasu (co 1 do 15 minut)
  • oddzielny odbiornik, który pokazuje poziom glukozy na wyświetlaczu.

Obecnie zatwierdzone CGM używają technologii enzymatycznej, która reaguje z cząsteczkami glukozy w płynie śródmiąższowym organizmu, generując prąd elektryczny proporcjonalny do stężenia glukozy. Dane o stężeniu glukozy są następnie przekazywane z nadajnika przymocowanego do czujnika do odbiornika i wyświetlacza, który pokazuje dane użytkownikowi[1].

Niektóre urządzenia CGM muszą być okresowo kalibrowane przy użyciu tradycyjnych pomiarów poziomu glukozy we krwi[2] ale niektóre nie wymagają kalibracji przez użytkownika[3].

Korzyści[edytuj | edytuj kod]

Ciągłe monitorowanie glukozy zyskuje na popularności z różnych powodów.

  • Tradycyjne testowanie przez nakłucie palca mierzy poziom glukozy we krwi tylko w jednym punkcie czasowym. CGM umożliwia użytkownikom ciągłe obserwowanie poziomów glukozy we krwi, jak również tendencji w poziomach glukozy we krwi w czasie.
  • CGM jest bardziej wygodne i mniej bolesne niż tradycyjne testowanie przez nakłucie palca.
  • Niektóre badania wykazały, że użytkownicy CGM spędzają mniej czasu w hipoglikemii lub z niższym hemoglobiną glikowaną, co są korzystnymi wynikami[1].
  • Ciągłe monitory glukozy wydają się obniżać poziom hemoglobiny A1c bardziej niż tylko monitorowanie za pomocą testów z krwi kapilarnej, szczególnie gdy CGM jest używane przez osoby z źle kontrolowaną cukrzycą i połączone z użyciem zintegrowanej pompy insulinowej[4]. Jednakże Cochrane systematic review znalazł ograniczone i sprzeczne dowody na skuteczność systemów ciągłego monitorowania glukozy u dzieci, dorosłych i użytkowników z źle kontrolowaną cukrzycą[4].

Ograniczenia[edytuj | edytuj kod]

Ciągłe monitorowanie glukozy ma pewne ważne ograniczenia:

  • Systemy CGM nie są wystarczająco dokładne do wykrywania hipoglikemii, częstego skutku ubocznego leczenia cukrzycy[5]. Jest to szczególnie problematyczne, ponieważ niektóre urządzenia mają funkcje alarmowe ostrzegające użytkowników o stanie hipoglikemii, i ludzie mogą polegać na tych alarmach. Jednakże, Cochrane systematic review pokazał, że użycie ciągłych monitorów glukozy nie zwiększało ryzyka hipoglikemii ani ketozy[4]. Niektórzy producenci ostrzegają użytkowników przed poleganiem wyłącznie na pomiarach CGM. National Institute for Health and Care Excellence zaleca weryfikowanie wartości hipoglikemicznych za pomocą testowania przez nakłucie palca[6].
  • Innym ograniczeniem CGM jest to, że poziomy glukozy są pobierane z płynu śródmiąższowego organizmu, a nie z krwi. Ponieważ transport glukozy z krwiobiegu do płynu śródmiąższowego zajmuje czas, istnieje wrodzone opóźnienie między rzeczywistym poziomem glukozy we krwi a poziomem mierzonym przez CGM. Czas tego opóźnienia różni się w zależności od użytkownika i urządzenia, ale zazwyczaj wynosi od 5 do 20 minut[7].

Monitorowanie glukozy typu flash[edytuj | edytuj kod]

Oryginalny monitor Freestyle Libre wprowadzony przez Abbott Diabetes Care w 2015 roku był opisany jako wykonujący "monitorowanie glukozy typu flash"[8], z jednorazowym 14-dniowym czujnikiem pod skórą (jak w innych czujnikach CGM), ale skalibrowany fabrycznie bez wymagania kalibracji w porównaniu do testu glukozy przez nakłucie palca. Czujnik mierzy poziom glukozy płynów śródmiąższowych (jako substytut poziomów cukru we krwi) ciągle; do ośmiu godzin tych odczytów, uśrednionych za każdy 15-minutowy okres, jest przechowywanych w jednostce czujnika, w przeciwieństwie do większości innych systemów CGM, które używają bezprzewodowego połączenia (zwykle Bluetooth) do zewnętrznego urządzenia dla każdego odczytu. Dane przechowywane w czujniku są przesyłane na żądanie do "czytnika" trzymanego w odległości centymetra lub dwóch od jednostki czujnika, wykorzystując technologię near-field communication (NFC)[9]. Ponieważ tylko osiem godzin danych może być przechowywanych, pobieranie danych nie może być rozłożone na więcej niż osiem godzin.

Różnice w pokryciu ubezpieczeniowym w USA, faworyzujące "monitorowanie glukozy typu flash" nad "ciągłym monitorowaniem glukozy", by

ły zaletą wczesnego przyjęcia mniej kosztownego systemu Abbott. W Wielkiej Brytanii, monitory glukozy typu flash i czujniki są dostępne dla wielu pacjentów bez opłat w ramach National Health Service (NHS)[10].

Późniejsza wersja urządzenia Freestyle Libre 2 firmy Abbott używa różnych, niekompatybilnych czujników. Może być zaprogramowana do przesyłania ostrzeżenia o niskim poziomie cukru (hipoglikemia) lub wysokim poziomie cukru za pośrednictwem Bluetooth do pobliskiego urządzenia i, od 2023 roku, przesyła odczyty glukozy za pośrednictwem Bluetooth co 60 sekund, efektywnie czyniąc z niego CGM, a nie monitor glukozy typu flash. Kolejny Freestyle Libre 3 jest mniejszy i przesyła swoje odczyty za pośrednictwem Bluetooth[11], jak inne mierniki; nie jest opisany jako monitorowanie typu flash.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b David C. Klonoff, David Ahn, Andjela Drincic, Continuous glucose monitoring: A review of the technology and clinical use, „Diabetes Research and Clinical Practice”, 133, 2017, s. 178–192, DOI: 10.1016/j.diabres.2017.08.005, ISSN 0168-8227 [dostęp 2024-03-14].
  2. ↑ Continuous Glucose Monitoring | Hormone Health Network [online], web.archive.org, 22 grudnia 2017 [dostęp 2024-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-22].
  3. ↑ First CGM system without ‘finger stick’ calibration approved for adults with diabetes [online], www.healio.com [dostęp 2024-03-14] (ang.).
  4. ↑ a b c Miranda Langendam i inni, Continuous glucose monitoring systems for type 1 diabetes mellitus, „The Cochrane Database of Systematic Reviews”, 2012 (1), 2012, CD008101, DOI: 10.1002/14651858.CD008101.pub2, ISSN 1469-493X, PMID: 22258980, PMCID: PMC6486112 [dostęp 2024-03-14].
  5. ↑ Nicole Lindner, Aya Kuwabara, Tim Holt, Non-invasive and minimally invasive glucose monitoring devices: a systematic review and meta-analysis on diagnostic accuracy of hypoglycaemia detection, „Systematic Reviews”, 10, 2021, s. 145, DOI: 10.1186/s13643-021-01644-2, ISSN 2046-4053, PMID: 33971958, PMCID: PMC8111899 [dostęp 2024-03-14].
  6. ↑ Overview | FreeStyle Libre for glucose monitoring | Advice | NICE [online], www.nice.org.uk, 3 lipca 2017 [dostęp 2024-03-14].
  7. ↑ Continuous Glucose Monitoring (CGM): What Is It & How Does It Work [online], Cleveland Clinic [dostęp 2024-03-14] (ang.).
  8. ↑ Jana Abelovska, FreeStyle Libre 2 Sensor, Glucose Monitoring System [online], Click Pharmacy [dostęp 2024-03-14] (ang.).
  9. ↑ Odd Martin Staal i inni, Differences Between Flash Glucose Monitor and Fingerprick Measurements, „Biosensors”, 8 (4), 2018, s. 93, DOI: 10.3390/bios8040093, ISSN 2079-6374, PMID: 30336581, PMCID: PMC6316667 [dostęp 2024-03-14].
  10. ↑ Flash glucose monitors (Freestyle Libre) and continuous glucose monitors (CGM) [online], Diabetes UK [dostęp 2024-03-14] (ang.).
  11. ↑ FreeStyle Libre 3 System | Continuous Glucose Monitoring | Abbott [online], www.freestyle.abbott [dostęp 2024-03-14] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ciągły_monitor_glukozy&oldid=73123107”