Consuta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Consuta – opracowana na przełomie XIX i XX wieku technologia budowy kadłubów łodzi, w późniejszym czasie używana także do budowy wodnosamolotów i łodzi latających. Nazwa „consuta” wywodzi się od łacińskiego słowa consutilis oznaczającego „zszyte”[1].

Kadłub typu consuta składał się z kilku warstw forniru z mahoniu przełożonymi nasączonym w oleju lnianym płótnem kaliko i zszytymi ze sobą drutem miedzianym[2]. Technologia została opatentowana przez Sama Saundersa[3].

Pierwszą łodzią z kadłubem o tej konstrukcji była zbudowana w 1898 i wodowana w Goring-on-Thames motorówka „Consuta”[1][2]. W późniejszym czasie technologia ta została użyta także między innymi przy produkcji gondoli pierwszego sterowca brytyjskiego „Mayfly”[4] i pierwszej brytyjskiej łodzi latającej Sopwith Bat Boat[4][5].

Technologia pozostała w użyciu aż do lat 50. XX wieku kiedy zostały opracowane kleje wodoodporne[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Consuta. National Historic Ships UK, 2011/12/16. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  2. a b The very first of the multi veneered hulls. consuta.org.uk. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  3. Patent description. consuta.org.uk. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  4. a b Aircraft of the Isle of Wight: 1900 – 1919. bbc.co.uk. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  5. Peter London: British Flying Boats. s. 3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Peter London: British Flying Boats. Phoenix Mill: Sutton Publishing Limited, 2003. ISBN 0-7509-2695-3.