Cori Morris

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Cori Bartel)
Corinne Cori Morris
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1971,
Humboldt

Obywatelstwo

Kanada

Wzrost

158[1] cm

Informacje klubowe
Klub

Calgary Winter Club

Dorobek medalowy
Zimowe igrzyska olimpijskie
Srebro
Vancouver 2010
Canadian Olympic Curling Trials
Złoto
Edmonton 2009

Corinne Cori Morris, z domu Bartel (ur. 21 czerwca 1971 w Humboldt, Saskatchewan) – kanadyjska curlerka, srebrna medalistka Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010. Reprezentuje Calgary Winter Club, w latach 2005-2011 grała jako otwierająca u Cheryl Bernard. Obecnie zagrywa pierwsze kamienie w ekipie Susan O’Connor.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W 1998 Morris mieszkała w Ontario i uczestniczyła jako rezerwowa w ekipie Cheryl McBain w tamtejszych prowincjonalnych eliminacjach do Tournament of Hearts. Później przeprowadziła się do Alberty, gdzie mieszka do dzisiaj.

Morris do zespołu Bernard dołączyła w 2005, wcześniej grała z Heather Rankin. W 2007 i 2009 wygrała mistrzostwa Alberty i reprezentowała prowincję na mistrzostwach kraju. Na Scotties Tournament of Hearts 2007 po jednym wygranym i przegranym meczu dogrywkowym Albertę sklasyfikowano na 5. miejscu. W następnym występie zajęła 7. miejsce.

Wraz z całą drużyną Bernard Morris w sezonie 2006/2007 została sklasyfikowana na 4. miejscu w rankingu CTRS, sezon później była to 6. a w 2009/2010 ponownie 4. lokata[2].

W 2009 Morris rywalizowała w Canadian Olympic Curling Trials 2009, w finale pokonała 6:7 drużynę Shannon Kleibrink. W 2010 reprezentowała Kanadę na ZIO, gospodynie dotarły do finału, gdzie przegrały przeciwko Szwedkom (Anette Norberg) 6:7.

Po sezonie 2010/2011 Morris i Darbyshire postanowiły opuścić olimpijski zespół i utworzyć własne drużyny[3]. Sezon później dołączyła do zespołu Dany Ferguson, w 2012 grała w ekipie Jessie Kaufman. Na Scotties Tournament of Hearts 2013 dołączyła jako rezerwowa do zespołu Heather Nedohin, który bronił tytułów mistrzowskich wywalczonych rok wcześniej. Ostatecznie zawodniczki uplasowały się na 4. miejscu.

Morris uczestniczyła w kwalifikacjach olimpijskich 2013 jako rezerwowa w drużynie Stefanie Lawton, która z dwoma wygranymi meczami uplasowała się na 7. miejscu.

Wielki Szlem[edytuj | edytuj kod]

Turniej[4] 2006/2007 2007/2008 2008/2009 2009/2010 2010/2011 2011/2012 2012/2013 2014/2015
Autumn Gold SF x F QF QF QF A x
Manitoba Lotteries x SF QF QF x x A A*
Colonial Square ?* ?* A* ?* A* A* A A
Masters ?* ?* ?* ?* A* A* A A
Canadian Open
Players’ Championships SF SF SF W QF A SF
Legenda
= turniej nie odbył się
A = nie uczestniczyła
x = nie zakwalifikowała się do fazy finałowej
QF = ćwierćfinał
SF = półfinał
F = finał
W = zwycięstwo
* = turniej niezaliczany do cyklu Wielkiego Szlema

Nierozgrywane[edytuj | edytuj kod]

Turniej[4] 2006/2007 2007/2008 2008/2009 2009/2010 2010/2011
Wayden Transportation QF x SF
Sobeys Slam x x A

Drużyna[edytuj | edytuj kod]

Czwarta Trzecia Druga Otwierająca
2014/2015 Susan O’Connor Lawnie MacDonald Denise Kinghorn Cori Morris
2012/2013 Jessie Kaufman Nicky Kaufman Kelly Erickson
2011/2012 Dana Ferguson Nikki Smith Denise Kinghorn
2005/2011 Cheryl Bernard Susan O’Connor Carolyn Darbyshire
2004/2005 Heather Rankin Heather Bedard Denise Kinghorn

CTRS[edytuj | edytuj kod]

Pozycje drużyn Cori Morris w rankingu CTRS[5]:

  • 2012−2013 – 15.
  • 2011–2012 – 14.
  • 2010–2011 – 8.
  • 2009–2010 – 2.
  • 2008–2009 – 4.
  • 2007–2008 – 6.
  • 2006–2007 – 4.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Bartel dorastała w Lanigan, ukończyła Lanigan Central High School a później Uniwersytet Ottawy, gdzie uzyskała bachelor's degree z politologii. W 2010 wyszła za mąż za Seana Morrisa, mieszka w Calgary.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Profli na stronach ZIO 2010. [dostęp 2010-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-08)].
  2. CTRS
  3. Olympians eliminated, bid tearful farewell. [dostęp 2011-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-09)].
  4. a b Profil w bazie World Curling Tour. [dostęp 2014-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-26)].
  5. Historical CTRS Results. [dostęp 2014-09-09]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]