Culcitaceae
| ||
![]() | ||
Systematyka[1] | ||
Domena | eukarionty | |
Królestwo | rośliny | |
Podkrólestwo | naczyniowe | |
Klad | monilofity | |
Klasa | paprocie | |
Rząd | olbrzymkowce | |
Nazwa systematyczna | ||
Culcitaceae Pic. Serm. in Webbia 24: 702. 28 Apr 1970[2] | ||
Typ nomenklatoryczny | ||
Culcita C. Presl (1836)[2] |
Culcitaceae – monotypowa rodzina paproci z rzędu olbrzymkowców (Cyatheales). Obejmuje jeden rodzaj Culcita z dwoma gatunkami. Zasięg tych naziemnych roślin obejmuje Azory, Maderę, Teneryfę, południowo-zachodnią Europę oraz tropiki Ameryki Południowej i Środkowej[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Kłącze pełzające lub podnoszące się, solonosteliczne, okryte członowanymi włoskami. Okazałe liście z blaszką podzieloną 4- lub 5-krotnie, z rzadka sparingly owłosione. Wiązki przewodzące otwarte, rozgałęziają się widlasto. Kupki zalążni mają do 3 mm średnicy i ułożone na końcach wiązek[1].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
W obrębie rzędu olbrzymkowców (Cyatheales) rodzina Culcitaceae jest grupą siostrzaną dla rodziny Plagiogyriaceae wraz z którą tworzy klad siostrzany dla rodziny Loxsomataceae. Dawniej paprocie z rodzaju Culcita uznawano za blisko spokrewnione z Calochlaena, jednak analizy filogenetyczne, w tym istotne różnice anatomiczne wskazują na dalsze pokrewieństwo tych rodzajów[1].
- Pozycja rodziny w kladogramie rzędu olbrzymkowców[1]
olbrzymkowce |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
- Podział rodziny[3]
- rodzaj Culcita K. B. Presl, Tent. Pterid. 135. t. 5(5). ante 2 Dec 1836; Abh. Königl Böhm. Ges. Wiss. ser. 4. 5: 135. t. 5(5). 1837[4]
- gatunek Culcita coniifolia (Hook.) Maxon
- gatunek Culcita pilosa (Copel.) C. Chr.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Smith, A. R., K. M. Pryer, E. Schuettpelz, P. Korall, H. Schneider & P. G. Wolf: A classification for extant ferns (ang.). Taxon 55(3): 705–731, 2006. [dostęp 2012-02-05].
- ↑ a b James Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium (ang.). [dostęp 2012-02-05].
- ↑ Culcita (ang.). W: The Plant List [on-line]. [dostęp 2012-02-05].
- ↑ Index Nominum Genericorum (ING) (ang.). Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2012-02-05].