Przejdź do zawartości

Czerwiec trwały

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czerwiec trwały
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

goździkowate

Rodzaj

czerwiec

Gatunek

czerwiec trwały

Nazwa systematyczna
Scleranthus perennis L.
Sp. Pl. 1: 406. 175

Czerwiec trwały (Scleranthus perennis) – gatunek rośliny z rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae). W Polsce gatunek dość pospolity[3]. Żeruje na nim czerwiec polski.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Kwiaty
Pokrój
Niewielka roślina o wysokości 5-20 cm, sztywna, cała sinozielona i zdrewniała w nasadzie.
Łodyga
Pokryta dwoma rzędami włosków.
Liście
Równowąskie, ostre, o długości do 5 mm.
Kwiaty
Drobne, zielonawe, zebrane w kłębiki. W ich kieliszkowato rozszerzonym dnie kwiatowym jest ukryta zalążnia. Błoniasto obrzeżone działki kielicha przylegają do owocu. Podczas kwitnienia pręciki mają taką długość, jak działki kielicha.

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Porasta piaski i ugory, gleby kwaśnawe, bezwapienne, suche. Jest żywicielem larw owada czerwiec polski. Kwitnie od maja do października. Pręciki dojrzewają równocześnie ze słupkami, kwiaty są samopylne, lub zapylane przez muchówki[4]. Liczba chromosomów 2n = 22[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-10-07] (ang.).
  3. a b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  4. Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.