Czerwień Nilu
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C20H18N2O2 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
318,38 g/mol | ||||||||||||
Wygląd |
ciemnoczerwony proszek[1] | ||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||
PubChem | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Czerwień Nilu – organiczny związek chemiczny, barwnik lipofilowy o zdolności do fluorescencji. Zarówno maksymalna emisja, jak i wydajność kwantowa są silnie zależne od użytego rozpuszczalnika. Wyższa polarność rozpuszczalnika na ogół prowadzi do przesunięcia maksimum fluorescencji ku czerwieni i zmniejszenia wydajności kwantowej oraz czasu życia fluorescencji[2].
Synteza
[edytuj | edytuj kod]Czerwień nilową można wytworzyć w reakcji hydrolizy kwasowej poprzez ogrzewanie roztworu błękitu nilowego z kwasem siarkowym[3].
Zastosowania
[edytuj | edytuj kod]W biochemii czerwień Nilu jest wykorzystywana do wybarwiania białek, na przykład po elektroforezie SDS-PAGE.
Czerwień nilowa została również z powodzeniem zastosowana do wykrycia włókien amyloidowych peptydu Aβ1-42 hodowanych w obojętnym pH oraz ludzkiego białka prionowego (PrP90-231)[4].
W mikrobiologii czerwień Nilu służy jako barwnik do oznaczania komórek lub poszczególnych ich składników, w szczególności lipidów. Fluorescencja zależy od hydrofobowości lipidów. Polarne, czyli bardziej hydrofilowe lipidy, takie jak fosfolipidy, które zlokalizowane są głównie w błonie komórkowej, fluoryzują na czerwono. Tłuszcze obojętne, takie jak triglicerydy lub estry cholesterolu w wewnątrzkomórkowych kropelkach tłuszczu, fluoryzują przy krótszych długościach fali[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Nile Red [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 16 kwietnia 2019, numer katalogowy: 72485 [dostęp 2022-04-20] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Marc Sutter i inni, Sensitive spectroscopic detection of large and denatured protein aggregates in solution by use of the fluorescent dye Nile red, „Journal of Fluorescence”, 17 (2), 2007, s. 181–192, DOI: 10.1007/s10895-007-0156-6, PMID: 17294134, PMCID: PMC1915606 (ang.).
- ↑ S.D. Fowler , P. Greenspan , Application of Nile red, a fluorescent hydrophobic probe, for the detection of neutral lipid deposits in tissue sections: comparison with oil red O., „Journal of Histochemistry & Cytochemistry”, 33 (8), 1985, s. 833–836, DOI: 10.1177/33.8.4020099, PMID: 4020099 (ang.).
- ↑ Rajesh Mishra , Daniel Sjölander , Per Hammarström , Spectroscopic characterization of diverse amyloid fibrils in vitro by the fluorescent dye Nile red, „Molecular BioSystems”, 7 (4), 2011, s. 1232, DOI: 10.1039/c0mb00236d (ang.).
- ↑ P Greenspan , E P Mayer , S D Fowler , Nile red: a selective fluorescent stain for intracellular lipid droplets., „The Journal of Cell Biology”, 100 (3), 1985, s. 965–973, DOI: 10.1083/jcb.100.3.965, PMID: 3972906, PMCID: PMC2113505 (ang.).