Czołówka (wojsko)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czołówka – jednostka specjalna, czyli wydzielone siły i środki, wysunięte do przodu w celu wykonania doraźnego zadania, przykładowo by zaopatrzyć wojska i żołnierzy w zakresie materiałowym, technicznym, leczniczo-sanitarnym itp.[1]

Czołówki, w zależności od przeznaczenia, rozróżnia się na:

  • sanitarne;
  • amunicyjne;
  • żywnościowe;
  • naprawcze (remontowe);
  • filmowe[1].

W zależności od szczebla organizacyjnego, istnieją czołówki:

  • frontowe;
  • armijne;
  • dywizyjne[1];
  • brygadowe;
  • pułkowe;
  • batalionowe;
  • kompanijne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Czołówka. W: Mała Encyklopedia Wojskowa. Wyd. 1. T. 1: A-J. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967, s. 285.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 75. ISBN 83-11-06229-3.