Czytnik kart magnetycznych
Czytnik kart magnetycznych – urządzenie, które służy do dekodowania informacji umieszczonych na pasku magnetycznym karty[1].
Zasada działania[edytuj | edytuj kod]
Na karcie magnetycznej znajduje się czarny pasek z trzema ścieżkami magnetycznymi. Ścieżki mają różne gęstości bitów i zakodowane zestawy znaków. Średnia gęstość bitowa pierwszej ścieżki wynosi 210 bitów na cal (bpi) a drugiej i trzeciej ścieżki odpowiednio około 75 i 210 bpi.
Aby odczytać dane z karty, przesuwa się kartę przez szczelinę czytnika kart magnetycznych. Elementem odpowiedzialnym za odczyt danych z karty jest głowica odczytu. Podczas przesuwania głowica odczytu indukuje napięcie w cewkach urządzenia, które jest rejestrowane elektronicznie i odczytywane przez komputer lub procesor zainstalowany w czytniku kart z paskiem magnetycznym[2].
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Czytnik kart magnetycznych mają szerokie zastosowanie w systemach kontroli dostępu (m.in. karty identyfikacyjne pracowników, karty kontroli dostępu), a także identyfikacji osób[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pomoc: Kontrola dostępu – wprowadzenie [online], ctr.pl [dostęp 2021-09-13].
- ↑ Czytniki kart magnetycznych i zbliżeniowych – rodzaje i zasada działania [online] [dostęp 2021-09-13] (pol.).
- ↑ Oprogramowanie do drukarek kart – 3 najlepsze opcje [online] [dostęp 2021-09-13] (pol.).