Przejdź do zawartości

Dama niebieskobrzucha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dama niebieskobrzucha
Lorius lory[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

papugowe

Rodzina

papugi wschodnie

Podrodzina

damy

Plemię

Loriini

Rodzaj

Lorius

Gatunek

dama niebieskobrzucha

Synonimy
  • Psittacus Lory Linnaeus, 1758[2]
Podgatunki

zobacz opis w tekście

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Dama niebieskobrzucha[4] (Lorius lory) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae), znany także pod nazwą lorysa czarnogłowa. Występuje na Nowej Gwinei i kilku sąsiednich wyspach.

Podgatunki i zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnia się 7 podgatunków L. lory[5][2]:

  • L. l. lory (Linnaeus, 1758) – wyspy u zachodnich wybrzeży Nowej Gwinei, półwysep Ptasia Głowa (północno-zachodnia Nowa Gwinea)
  • L. l. cyanauchen (S. Müller, 1841) – wyspa Biak (u północnych wybrzeży Nowej Gwinei)
  • L. l. jobiensis (A. B. Meyer, 1874) – wyspy Yapen i Mios Num (u północnych wybrzeży Nowej Gwinei)
  • L. l. viridicrissalis Beaufort, 1909 – północno-zachodnia Nowa Gwinea
  • L. l. salvadorii A. B. Meyer, 1891 – północno-wschodnia Nowa Gwinea
  • L. l. erythrothorax Salvadori, 1877 – południowa Nowa Gwinea
  • L. l. somu (Diamond, 1967) – południowo-środkowa Nowa Gwinea w głębi lądu

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Wygląd zewnętrzny: Czerwony grzbiet i piersi, niebieski brzuch i górna część głowy, zielone skrzydła. Brak dymorfizmu płciowego.

Wymiary:

  • Długość ciała – 31 cm,
  • Rozpiętość skrzydeł – 55 cm,
  • Masa ciała – 150-200 g.

Pożywienie

[edytuj | edytuj kod]

Dama niebieskobrzucha żywi się owocami, nektarem i pyłkiem kwiatów. Jej szczoteczkowaty język jest przystosowany do pobierania takiego rodzaju pokarmu. Czubek języka porośnięty jest szczecinkami, które unoszą się, kiedy ptak przyjmuje pożywienie. Dama zjada też różne owady i ich larwy. Przy przyjmowaniu pożywienia używa swoich nóg przytrzymując nimi pożywienie i podając kawałki pokarmu do dzioba.

Rozród

[edytuj | edytuj kod]

O rozmnażaniu dam na wolności wiadomo niewiele. Zaobserwowano, że gniazduje najczęściej w dziuplach lub w opuszczonych kopcach termitów. Większość informacji o tej papudze pochodzi z obserwacji ptaków w niewoli, a na tej podstawie nie można wyciągać wniosków o trybie jej życia na wolności. Pora lęgowa w niewoli trwa od kwietnia do września. Podczas zalotów partnerzy okazują sobie coraz większą czułość. Samiec stara się zainteresować samicę, prostuje się przed nią z rozciągniętymi skrzydłami i skłania głowę na boki. Potem zaczyna energicznie poruszać całym ciałem w górę i w dół, źrenice rozszerzają mu się i wydaje sykliwe nawoływania. Więź między partnerami bywa bardzo silna i w porze lęgowej samce stają się agresywne wobec innych ptaków. Samica składa zwykle 2 jaja i wysiaduje je przez około 24 dni. Po wykluciu się pisklęta zostają w gnieździe 8–10 tygodni. Dojrzałość płciową osiągają w 2–3 roku życia.

Status

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje damę niebieskobrzuchą za gatunek najmniejszej troski (LC - Least Concern)[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Lorius lory, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Black-capped Lory (Lorius lory). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2020-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)]. (ang.).
  3. a b Lorius lory, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Loriini Selby, 1836 (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-07-19].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Parrots, cockatoos. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-07-19]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Encyklopedia zwierząt od A do Z Warszawa 1999
  • Parrots: A Guide to Parrots of the World; 1998, ISBN 0-300-07453-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]